\£{MOr[ ^
Metoda wpływu osobistego- wynika ona z naturalnej skłonności człowieka do naśladowania innych osób mających uznanie i autorytet. Jeżeli postępowanie wychowawcy w różnych sytuacjach stanowi wzór do naśladowania, a jego osobowość może pomóc w zbudowaniu własnego modelu sukcesu życiowego wychowanków, to wpływ przykładu bywa znaczący w działalności wychowawczej. Jest to metoda bezpośredniego oddziaływania wychowawcy na wychowanka, metoda ta opiera się na oddziaływaniu przykładem własnych doświadczeń. Wymaga ona od wychowawcy inspirowania podopiecznego do naśladowania zachowań, postaw i stylu życia. Chodzi o to żeby jednostka zorientowała się, że naśladowanie wychowawcy przynosi jej nagrody oraz uniknięcie kary a także o to , że wychowawca przeżywa i realizuje określone zadania wspólnie z podopiecznym. Stanowi to wstępną fazę oddziaływań. W dalszej fazie wychowawca powinien starać się, aby podopieczny zaakceptował te walory jego osoby, których na razie sam osiągnąć nie potrafi. Wykorzystując zachowania naśladowcze w procesie resocjalizacji wychowawca przyjmuje role modelu do naśladowania przez podopiecznego. Im bardziej atrakcyjny jest model dla podopiecznego, tym więcej wywołuje jego zachowań naśladowczych. Jeżeli więc wychowawca cieszy się uznaniem wychowanka ze względu na pewne umiejętności, czy też inne walory będzie on naśladował różne szczegóły zachowania wychowawcy, a nie tylko te które bezpośrednio wiążą się z walorami powodującymi uznanie.
Metodę organizowania doświadczeń- należy ona metod sytuacyjnych, polega ona na stwarzaniu sytuacji- naturalnych, specjalnych- do utrwalenia wywołanych uprzednio i pożądanych zmian zachowania podopiecznego. Istotną cechą jest fakt iż nagrody i kary nie wpływają bezpośrednio od wychowawcy. Metoda ta kształtuje takie normy postępowania, praw i obyczajów społeczności wychowanka, aby jego czyny sprzeczne z tymi zasadami były piętnowane przez społeczność, zaś postępowanie zgodnie z nimi - aprobowane. W praktyce omawiana metoda najczęściej przyjmuje formę zlecenia podopiecznemu różnych zadań. Należy pamiętać aby zadania były ani za trudne, ani za łatwe tylko możliwe do rozwiązania. Powinny być dostosowane do możliwości podopiecznego.