CCF20120109004

ZASADY FORMUŁOWANIA PROBLEMÓW PIELĘGNACYJNYCH

1. Istota problemu (możliwe terminy)

® Obniżenie

• Osłabienie

• Trudność

• Niezdolność

• Brak

• Obawa

• Deficyt (zmniejszenie)

• Niemożność

• Nieodpowiednie

• Niewystarczający

• Lęk

ZASADY FORMUŁOWANIA PROBLEMÓW PIELĘGNACYJNYCH

2. Przyczyna

RODZAJE PROBLEMÓW

• wg symptomów, jakie są aktualnie widoczne

• kiedy występują czynniki ryzyka, które powodują, że ten problem może wystąpić,

• np. spadek masy ciała (ograniczenie spożywanych posiłków , nadmierny wysiłek, prowokowanie wymiotów)

• możliwość wystąpienia zapalenia płuc po obserwacji (kaszel, mała aktywność chorego, palenie tytoniu)

WYTYCZNE DO OPRACOWANIA INDYWIDUALNEGO PLANU OPIEKI OPARTE NA OCENIE PIELĘGNIARSKIEJ

Dane dotyczące rozpoznania medycznego, lekarskiego

• zaburzenie - definicja i przyjęte rodzaje rozpoznań

• przydatne do oceny danych związanych z przebytą chorobą

Czynniki predykcyjne, diagnostyczne

• informacje dotyczące różnych teorii przyczyn

• pielęgniarka może je wykorzystać w formułowaniu częściowego rozpoznania pielęgniarskiego, które dotyczy pacjenta Symptomatologia

• subiektywne i obiektywne dane dotyczące

charakterystycznych objawów danego zaburzenia wykorzystane u indywidualnego pacjenta w odniesieniu do części rozpoznania pielęgniarskiego

WYTYCZNE DO OPRACOWANIA INDYWIDUALNEGO PLANU OPIEKI OPARTEGO NA OCENIE PIELĘGNIARSKIEJ

- obiektywne - mierzalne zachowania pacjenta

- stosowane są do oceny efektywności interwencji

pielęgniarskich w łagodzeniu rozpoznanego problemu

- krótko i długoterminowe

- krótkoterminowe - może ich być więcej niż jeden, można je

uznać jako „środki do celu” w realizacji celów długoterminowych

• Cel krótkoterminowy

W ciągu jednego tygodnia pacjent będzie dobrowolnie uczestniczył w zajęciach terapeutycznych wspólnie z zaufanym członkiem personelu

• Cel długoterminowy

Przed wypisem do domu pacjent będzie uczestniczył z własnej woli z innymi pacjentami i członkami personelu w zajęciach grupowych oddziału.