CCI20101218025

W zależności od liczby ciągnionych jednocześnie prętów, rur lub kształtowników ciągarki ławowe dzieli się na:

•    jednożyłowe,

•    wielożyłowe.

Ciągarki bębnowe stosowane są do przerobu wsadu w kręgach w postaci drutu, mało skomplikowanych kształtowników i rur o małych średnicach (do 40 mm).

Ciągarki bębnowe w zależności od liczby bębnów (tarcz), dzieli się na:

•    jednostopniowe (jednociągi, jednobębnowe),

•    wielostopniowe (wielociągi, wielobębnowe).

Ciągarkami jednostopniowymi nazywamy takie maszyny ciągarskie, w których jest możliwe uzyskanie redukcji przekroju w jednym ciągadle (zestawie ciągadeł) i które mają jeden bęben roboczy. W zależności od położenia osi bębna, ciągarki te, wykonywane są w wersji z bębnem pionowym lub poziomym.

Ciągarki wielostopniowe pozwalają na jednoczesne redukowanie przekroju w kilku ciągadłach umieszczonych pomiędzy- poszczególnymi bębnami. Liczba ciągadeł może dochodzić do 20, a napęd kolejnych bębnów może być wspólny (grupowy) lub też każdy z bębnów posiada napęd indywidualny, zsynchronizowany z napędami bębnów pozostałych.

W zależności od sposobu nawijania ciągnionego materiału na bęben, ciągarki wielostopniowe można podzielić na:

•    bezpoślizgowe,

•    poślizgowe.

W ciągarkach bezpoślizgowych materiał ciągniony przylega do powierzchni bębna i prędkości ciągnienia są równe prędkościom obwodowymi bębnów. Poprawna praca tych ciągarek jest możliwa dzięki magazynowaniu (kumulacji) zapasu materiału na kolejnych bębnach pomiędzy ciągadłami. Kumulacja taka niweluje pewne niedoskonałości dotrzymania warunku prędkości obwodowej bębnów, odpowiadające w każdej chwili warunkowi ciągłości przepływu materiału.

Biorąc pod uwagę charakter pracy, a przede wszystkim sposób prowadzenia drutu pomiędzy kolejnymi bębnami, ciągarki wielostopniowe bezpoślizgowe można podzielić na:

•    kumulacyjne z górnym oprowadzeniem,

•    kumulacyjne z dolnym oprowadzeniem (typu Morgana),

•    z bębnami podwójnymi (prostociągi).

Schematy ciągarek bębnowych, dla poszczególnych sposobów prowadzenia drutu, przedstawiono na rysunku 19.

W ciągarkach poślizgowych występuje zjawisko poślizgu pomiędzy materiałem ciągnionym a powierzchnią bębna lub tarczy ciągnącej. Prędkość obwodową bębna dobiera się nieco większą od prędkości ciągnienia (ok. 10%). Jest to konieczne ze względu na trudność utrzymania prawidłowej prędkości ciągnionego materiału, która powinna odpowiadać warunkowi ciągłości przepływu materiału. Ciągarki te posiadają z reguły bębny lub tarcze ciągnące o wzrastających średnicach z osiami pionowymi lub poziomymi, które usytuowane są w układzie liniowym lub naprzemiennie. Typowym przykładem typu ciągarki z naprzemiennymi tarczami ciągnącymi, jest ciągarka cztero wrzecionowa, której schematyczną budowę przedstawia rysunek 20.