w072

Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych

Zapotrzebowanie na toalety w zależności od liczby uczestników i czasu trwania zgromadzenia

czas trwania

liczba uczestników	1 godz.	3 godz.	5 godz.	7 godz.	9 godz.
1000	4	8	9	11	13
10 000	15	38	63	88	113
50 000	76	198	320	442	564

5% toalet powinno być przygotowanych w wersji dla niepełnosprawnych, a na 10 toalet powinna być dostępna 1 umywalnia. Przy łatwym dostępie do alkoholu planowaną liczbę toalet należy zwiększyć o 40%!

Zabezpieczenie medyczne dużych zgromadzeń opiera się na zasadach medycyny katastrof, (fot. J. Ciećkiewicz)

Pomoc medyczna w improwizowanych warunkach może być bardzo efektywna, (fot. J. Ciećkiewicz)

Przygotowanie zespołów medycznych

Innym torem musi przebiegać przygotowanie do pracy zespołów medycznych i miejsc ich pracy. Doświadczenie z wielu dużych zgromadzeń nakazuje ustawienie wśród zgromadzonych dobrze oznakowanych punktów medycznych, do których każdy, kto poczuje się gorzej lub dozna drobnego obrażenia i może samodzielnie chodzić, powinien móc dotrzeć nawet w tłumie w czasie 4-5 min. W punkcie powinien być lekarz lub pielęgniarka i 4 ratowników. Muszą tam też być oczekujące na wezwanie ruchome patrole medyczne kierowane przez pielęgniarki mające do pomocy 3 lub 4 noszowych, nie da się bowiem w dużym tłumie lub z widowni transportować chorego leżącego na wózku. Trzeba też uwzględnić możliwość dostarczenia chorego wymagającego dalszej pomocy z takiego punktu medycznego do ambulansu lub do szpitala polowego, ewentualnie dotarcia w dowolne miejsce w tłumie zespołu wyposażonego w defibrylator AED, tlen, leki i to w ciągu 5-8 min, jeśli rozpoczęto tam resuscytację według standardu BLS.

Mały szpital połowy

W czasie zgromadzeń długo trwających z udziałem bardzo dużej liczby uczestników, niezwykle przydatne są rozwijane na obrzeżach zajętego terenu małe szpitale połowę w namiotach lub adaptowanych pomieszcze-

Organizowanie punktów medycznych może znacznie odciążyć szpitale i przyspieszyć uzyskanie pomocy, (fot. J. Ciećkiewicz)

niach, do których łatwo mogą podjeżdżać ambulanse. Obsadę takiego kilkunastołóżkowego szpitala powinno stanowić 2-4 lekarzy, 4-6 pielęgniarek, 4-6 ratowników i przynajmniej 1-2 osoby odpowiedzialne za logistykę.

W małym szpitalu polowym powinno się wyodrębnić punkt segregacji (triage’u), obok usytuować 1-2 stanowiska z wyposażeniem resuscytacyjnym, a jeśli to możliwe - w osobnym namiocie (lub namiotach) punkt pomocy ambulatoryjnej oraz łóżka do obserwacji i krótkoterminowego leczenia.

Tlriage w takim wypadku polega na wybraniu spośród niemałej grupy chorych przynoszonych i przychodzących tych, którzy wymagają szybkiego przekazania ich do szpitala, jeśli konieczne jest być może długotrwałe leczenie specjalistyczne, a pozostawienie tych poszkodowanych,