Mycie rozpoczyna się od głowy i włosów, a kończy na stopach. Ratownik myjący poszkodowanego używa rozproszonego strumienia wody pod niskim ciśnieniem. Szczególnie dokładnie należy myć spojówki, pachy, pachwiny, okolice odbytu oraz ewentualne obszary uszkodzonej skór)'. Ratownicy pracują w odzieży o obniżonym stopniu ochrony, tzn. w aparatach powietrznych, specjalnym umundurowaniu, rękawicach gumowych lub lateksowych (dwie pary), butach gumowych. Po umyciu przekazują poszkodowanego rocie znajdującej się w strefie opieki medycznej.
Mycie poszkodowanych w kabinach namiotu
Woda podekontaminacyjna przepompowywanajest do przenośnych zbiorników brezentowych, a po zakończeniu działań chemicznie neutralizowana. Odzież zgromadzona w kontenerach podlega dekontaminacji w roztworze (np. Para Safe) lub przeznaczona jest do spalenia - w zależności od użytego środka i stopnia splamienia. Przedmioty wartościowe zostają zabezpieczone, a w późniejszym czasie poddane oczyszczeniu.
W strefie opieki medycznej następuje kontynuacja procedury segregacji poszkodowanych - triage oraz podjęcie pierwszych czynności mających na celu utrzymanie podstawowych funkcji życiowych. Pacjent przygotowywany jest do dalszego transportu. W strefie tej ratownicy pracują bez ochrony chemicznej.
Przy podejmowaniu dekontaminacji wymagana jest ścisła współpraca ze służbami medycznymi. Potrzeba tej współpracy wynika z konieczności szybkiego uruchomienia procedur medycznych, m.in. segregacji poszkodowanych, zabezpieczenia ich czynności życiowych, transportu chorych, zapewnienia im odzieży zastępczej, oraz przyjęcia poszkodowanych do przygotowanych zakładów opieki zdrowotnej. Zwykle też konieczna jest współpraca z regionalnym Ośrodkiem Informacji Toksykologicznej.
Może się zdarzyć, że podczas masowego wypadku chemicznego część osób może, bez przejścia dekontaminacji na miejscu akcji, dotrzeć samodzielnie do placówek służby zdrowia, wprowadzając do nich skażenie. Dlatego konieczne jest przygotowanie punktów dekontaminacji bezpośrednio przed szpitalnym oddziałem ratunkowym lub izbą przyjęć. Ważne jest również przygotowanie i zaznajomienie personelu pracującego w zespołach ratownictwa medycznego z zasadami transportu osób po zdarzeniach chemicznych i odkażania sprzętu. Ambulanse przewożące skażonych pacjentów bez uprzedniej dekontaminacji na miejscu zdarzenia powinny być oznaczone, zwykle przez zaklejenie na krzyż symbolu ratownictwa. Szpital musi być o tym wcześniej uprzedzony.
Zabezpieczenie logistyczne obsługi namiotu dekontami-nacyjnego powinno być realizowane zgodnie z procedurą zabezpieczenia logistycznego długotrwałych akcji ratowniczo-gaśniczych. Muszą być dostarczone aparaty powietrzne (8) i butle zapasowe (16) oraz zapewnione wyżywienie i napoje dla 16 strażaków-ratowników oraz 10 pracowników personelu medycznego. Konieczne jest dostarczenie środka do neutralizacji chemicznej (w przypadku Para Safe to 1,6 kg na 1000 1 wody) oraz zaopatrzenie w wodę do dekontaminacji (w ilości 100 1/osobę) i w detergenty (w przypadku stosowania mydła w płynie - 0,2 1/osobę). Konieczne są też koce i odzież zastępcza.
Namiot dekontaminacyjny Namiot medyczny Zbiorniki brezentowe: 2 szt.
Kontenery na odzież i przedmioty wartościowe: 3 szt.
Worki foliowe i identyfikatory: 200
kompletów
Pompy: 2 szt.
SKw,
Ssan,
Spgaz,
GCBA x 2 (przy braku możliwości zasilania z hydrantu)
Min. 16 strażaków-ratowników, w tym: Dowódca,
Lekarz,
14 strażaków
44