2. PĘCHERZYKI PŁUCNE
Schemat przedstawia ultrastrukturę pęcherzyka płucnego.
Pęcherzyk płucny jest wyścielony nabłonek pęcherzykowym, zbudowanym z trzech rodzajów komórek-
pneumocytów, które leżą na błonie podstawnej:
• Pneumocyty I typu- komórki charakteryzują się spłaszczoną cytoplazmą i uwypuklającymi się płaskim jądrem i organellami komórkowymi. Głównym zadaniem tych pneumocytów jest wymiana gazowa.
• Pneumocyty II typu- komórki o kształcie sześciennym z rozbudowaną siateczką śródplazmatyczną szorstką, aparatem Golgiego i licznymi mitochondriami. Zawierają także ciałka blaszkowate, które są ziarnami wydzielniczymi. Zawartość tych ciałek jest uwalniana na powierzchnię pęcherzyków płucnych drogą egzocytozy. Funkcją pneumocytów II typu jest wytwarzanie surfaktantu.
• Pneumocyty III typu- są to komórki występujące najrzadziej ze wszystkich, charakteryzują się obecnością
^ rąbka szczoteczkowego.
Na schemacie widzimy również erytrocyty, naczynia włosowate typu okienkowego. W pęcherzykach płucnych znajdują sie także makrofagi płucne- pęcherzykowe i śródmiąższowe. Makrofagi te mogą służyć do diagnozowania wad prawej komory serca.
Widać również przegrodę miedzypęcherzykową i światło pęcherzyka płucnego.
Między krwią w naczyniu włosowatym a powietrzem w pęcherzykach płucnych występuje bariera powietrze- krew. Od wnętrza pęcherzyka pierwszą warstwą bariery jest surfaktant, następnie wypustka cytoplazmy pneumocytu I typu, błona podstawna nabłonka pęcherzyka, błona podstawna śródbłonka naczynia włosowatego oraz wypustka cytoplazmy komórki śródbłonka.