Chopin oczami dzieci3

Ach, jak ten duch pięknie gra!

- Czy wiecie, kto to jest kompozytor? - zapytałam Gerarda i Dominikę. Gerard długo się nie zastanawiał: - To taki ktoś, kto wymyśla dźwięki - powiedział jednym tchem. I natychmiast dodał, że Chopin te wszystkie dźwięki słyszał wśród pól i łąk.

I tylko potem siadał przy fortepianie i grał.

Dominika miała wątpliwości. - Jak to tak siadał i grał, a ja siadam u babci przy pianinie i nie umiem zagrać? - patrzyła

na mnie pytająco.

I wtedy postanowiłam opowiedzieć im jedną z najbardziej wzruszających historii, które zachowały się z czasów dzieciństwa Fryderyka.

W domu państwa Chopinów nie brakowało muzyki.

Grały ieąo matka i starsza siostra Ludwika. Mały Frycek na dźwięki reagował jak nadwraż dziecko. Zdarzało się. że już przy pierwsz; akordach zaczynał płakać. Albo wręcz przeciwnie - cieszył się, śmiał, że aż trudno /    go było powstrzymać.