Choroba Zwyrodnieniowa Kręgosłupa0014

7

O Leczenie farmakologiczne: podaje się leki działające przeciwbólowo, rozluźniające mięśnie i uspokajające, zaleca się również blokady korzeni nerwowych roztworem lignokainy.

O Leczenie fizykoterapeutyczne: ciepło stosowane w postaci okładów parafinowych, termoforu i lampy na podczerwień działa kojąco na ból i zmniejsza wzmożone napięcie mięśniowe.

O Dopiero po zniesieniu ostrych objawów ledźwiobólu można wkroczyć z masażem i fizykoterapią.

W tym okresie poza leczeniem farmakologicznym zaleca się:

■    gorące zawijania, okłady parafinowe, borowinowe,

■    gorące kąpiele, tj. o temperaturze wody ok. 37°C,

■    nagrzewania diatermią krótkofalową (Terapuls),

■    leczenie ultradźwiękami,

■    prądami diadynamicznymi, interferencyjnymi

■    jontoforezę z 2°/o roztworu lignokainy,

- TENS,

■    masaż podwodny i suchy,

■    krioterapia (coraz szerzej stosowana).

Leczenie wyciągiem:

w przypadku przemieszczenia zawartości krążka międzykręgowego, przy nie uszkodzonym pierścieniu włóknistym, istnieje jeszcze możliwość odprowadzenia jądra galaretowatego do środka krążka za pomocą:

•    terapii manualnej,

•    ewentualnie poprzez wyciąg

O Wyciąg lędźwiowy

Wskazania do terapii manualnej kręgosłupa w dolegliwościach na podłożu choroby krążka między kręgowego są ograniczone. Przeciwwskazanie do niej wynika z możliwości mobilizacji chorego segmentu ruchowego kręgosłupa. Wiąże się to z niebezpieczeństwem dalszego przesunięcia przemieszczonej zawartości krążka i nawet rozwoju objawów niedowładu.

Uruchomienie sąsiednich segmentów jest jak najbardziej wskazane, ale powinno być przeprowadzone przez doświadczonego specjalistę terapii manualnej.

Ortezy: w chorobach zwyrodnieniowych kręgosłupa wykorzystuje się funkcję podpórczą i ochronną aparatów ortopedycznych.

Wskazane są one u chorych z pooperacyjną niestabilnością segmentalną kręgosłupa, np.

■    po discektomii,

■    przezskórnej nukleotomii,

■    chemonukleolizie.