na podłodze. Najpierw należy skakać przez stertę materaców, później na miejsce dolnych materaców kłaść trzy części skrzyni. Podczas nauczania stopniowo śoią-gać z góry materace, a dokładać następne części skrzyli! — aż do ustawienia 5 części skrzyni lub konia.
Ochrona. Jak przy skoku kucznym. Stać obok miejsca doskoku, przodem w kierunku odbicia, aby móc chwycić ćwiczącego jedną ręką za nadgarstek, a drugą za łokieć lub ramię. Zwracać uwagę na możliwość upadku na twarz przy zbyt dużym wychyleniu w przód i braku mocnego odepchnięcia się rękami od przyrządu lub w wypadku zaczepienia stopami o przyrząd. Przy doskoku podtrzymać pod barki lub klatkę piersiową.
Skok odwrotny
Technika wykonania
Cechą charakterystyczną skoków odwrotnych jest przeniesienie tułowia i nóg zwróconych tyłem do przyrządu. Kierunek skoku określa się wg strony ciała w momencie przechodzenia nad przyrządem (w prawo — prawy bok prowadzi ruch). Opisane poniżej skoki należą do grupy skoków bocznych.
a) z rozbiegu skośnie (pod kątem 45°) do przyrządu, odbiciem nogą dalszą od przyrządu, a wymachem w przód w górę nogą bliższą i oparciem na przyrządzie bliższej ręki — wyjście w górę z podparciem się drugą ręką za sobą. Złączenie nóg nad przyrządem do chwilowego podporu tyłem o załamanych biodrach i wysoko uniesionych stopach (nogi proste). Łagodnym wypchnięciem bioder w przód wyprost tułowia do możliwie poziomego, wysokiego położenia i odepchnięciem się naprzemianrącz do-skok do półprzysiadu bokiem do przyrządu. Ręka bliższa (ta, która później dotknęła przyrządu) oparta na przyrządzie, druga ręka wzniesiona w bok, postawa, ręce w dół. Po odbiciu się od podłoża skok wykonuje się w bok, a nie w przód (rys. 114).
b) z niewielkiego rozbiegu na wprost odbiciem obunóż naskok na ręce z dość wysokim uniesieniem lekko załamanych bioder. Następnie obrót o 90® w prawo lub w lewo (przy czym nogi zapoczątkowują ruch) do chwilowej pozycji tyłem mad przyrządem (ciało załamane
180
Rys. 114
w biodrach, tułów prawie pionowo, lekko odchylony w tył). W momencie przenoszenia rąk w bok odepchnięcie się i oderwanie jednej ręki od strony ruchu nóg w celu przepuszczenia ich nad przyrządem i przeniesienia ręki w tył do oparcia na przyrządzie za sobą; drugą ręką odbić się od przyrządu. Wyprost tułowia wykonuje się przez łagodne wypchnięcie bioder w przód. Doskok do półprzysiadu bokiem do przyrządu jak w przypadku „a" (rys. 115).
Błędy:
— nierówne położenie rąk w pierwszej fazie lotu (skok b),
— zbyt niski wymach nóg w przód w górę oraz za niskie przeniesienie ich nad przyrządem,
— nieutrzymanie właściwego kierunku ruchu w momencie przechodzenia nad przyrządem,
— brak złączenia nóg w najwyższym punkcie (skok a), rozłączenie (skok b),
— za długie przetrzymywanie rąk na skrzyni i niewłaściwe przejście z Jednej ręki na drugą,
— brak odepchnięcia się z rąk,
181