Bądź pozdrowione, Serce

Bądź pozdrowione, Serce.

w

mi n r

m

a

Lu

m

7 rr t rr

im

£

ii

r r r rr

Ł^r

rr

i

te

rrr

r rr

i

r

i

Ł

fr

ii#

ŁŁ

£4

TT

ii

Ł

r

r r

	hu r-3-	\ r i	PJ TT -- \ 'r	i	........—- /3 J J	iii WL
/	Hfc-=--		cjt r~^		r ^1

1.    Bądź pozdrowione. Serce mego Pana! Przed Tob;} grzesznik pada na kolana.

Przyjmij ten pokłon, lubo grzesznej duszy; Niech ją Twa dobroć, żalem szczeiym skruszy.

2.    Tyś jest stolicą Boskiej Twej dobroci, proszę, niech ona moją złość ukróci.

Niech Kiwi serdecznej ten odniosę skutek, za grzechy moje bolejący smutek.

3.    Wiem. że Ci bardziej nad włócznię Longina, wskroś Święte Serce rani moja wina.

Na moje serce Tw oją przenieś ranę: Tak rany lecząc, szczęśliwym zostanę.