t^®nacza' JC3t to lejek z nóżką o średnicy 3 cm i trzecim stopniu porowatości płytki. N»i* rzadszy jest lejek. G 1, a najgęstszy G 5. Cyfra przed literą oznacza kształt lejka.
Przez warstwę azbestu sączymy ługi ich roztwory, gdyż jest on odporny na ich działanie. Naj odpowiedniejszy jest azbest włóknisty. Przygotowuje się z niego warstwę filtracyjną w ty-glach Goocha lub lejkach Buchnera.
Masę azbestową przygotowuje się w następujący sposób:
Długo-włóknisty azbest ogrzewamy w ciągu godziny ze stężonym kwasem solnym w zlewce przy krytej szkiełkiem zegarkowym. Następnie zlewamy jak najdokładniej kwas z nad azbestu i do masy dodajemy dużo wody. Za pomocą bagietki rozluźniamy włókna azbestu. Najkrótsze z nich tworzą zawiesinę w wodzie, pozostałe odpadają na dno zlewki. Zawiesinę krótkich włókien azbestowych zlewamy a do pozostałych długich włókien na dnie naczynia dodajemy wody desty lowanej. Odmulanie azbestu powtarzamy 3-4 krotnie. Z uzyskanego azbestu tworzymy -w tyglu z dziurkowanym dnem lub lejku Buchnera warstwę sączącą. Najlepiej lejki połączyć z pompką wodną. Nic uruchamiając pompki napełniamy lejek rozbełtanym w wodzie azbestem i włączamy powoi pompkę. Warstwa azbestu powinna wynosić 1 -2cm. Na utworzonej warstwie można położyć dziurkowaną płytkę porcelanową! zalać długo-włóknistą zawiesiną azbestu. Utworzony w ten sposób filtr należy przemywać pod załączoną pompką wodą destylowaną do całkowitego wymycia kwasu solnego. Obecność w przesączu kwasu solnego wy krywa się po dodaniu kilka kropel azotanu srebra lub oranżu metylowego.