rżenia i sytuacje z ich szczegpłowszym określeniem), zdarzenia (naz^y I czas i miejsce, uczestnicy, narzędzia i obiekty, motywacja i semantyk’ I werbalne składniki działań) (Tołstoj 1984).13
Najpełniejszy wykład tej metody eksplikowania haseł pr^ I stawiła A. Wierzbicka (1984-1985),zarówno praktycznie na przykłady I definicji artefaktów, zwierząt, ptaków, jak i teoretycznie. Oto ^ I przykładu fragment eksplikacji hasła cats (koty):
[KATEGORIA] rodzaj zwierząt
[ŚRODOWISKO] żyfa z ludźmi lub w pobliżu domin, I
[ ROZMIARY] tuk małe, że można je podnieść w ręct B9
[WYGLĄD] mają delikatne futerko, okrągłą ^ W
wę, wystające uszka
[ZACHOWANIE SIĘ] bdńą być czyste, liżą swoje ciało
[STOSUNEK DO CZŁOWIEKA] są użyteczne dla człowieka, bo łapią U i zabijają pewnego rodzaju szkodliwe I stworzonka
Dla ptaków przyjmuje Wierzbicka schemat eksplikacji złożony |||H z następujących faset: KATEGORIA, [ŚRODOWISKO], [WYGLĄD] [ZACHOWANIE], [WIELKOŚĆ], [STOSUNEK DO LUDZI]. Dla ai-tefaktów, takich jak filiżanka i kubek, schemat: KATEGORIA, [CEL] [MATERIAŁ], [KSZTAŁT], [ROZMIAR]. Kolejność faset — podkreśla — nie jest dowolna, przeciwnie wynika z wewnętrznej logiki pojęcia | j (np. kształt filiżanki i kubka wynika z celów, dla jakich się je robi), i dlatego schemat definicji jest zarazem hipotezą co do; struktury H kognitywnej pojęcia. Są w języku całe grupy pojęć, których definicje H ^ wymagają stosowania tych samych schematów definicyjnych. Istotnym ■ ^
elementem opisu Wierzbickiej jest odróżnienie cech esencjalnych przed-miotu (te są wprowadzane formułą „IMAG1NING TH1NGS TH1S KIND PEOPLE WOULD SAY THESE TH1NGS ABOltf THEM” — „wyobrażając sobie rzeczy tego rodzaju ludzie powie'
dzieliby o nich”) i cech nieesencjalnych (te są wprowadzane fortnufc