- Badacie uzicci po/w&ia na uzyskanie informacji od uczestników zdarzeń i sytuacji. kloc.- można określić jako luzywdzące. Sa to więc, z jednej strony, dane dotyczące prĄ nadków, które mogły być /nane jedynie samym zsiiate; osuwanym i mady nie doszło do ich ujawnienia. Poszerzałoby to diagnozę problemu w stosunku do tąj, bazującej na wiedzą profesjonalistów.
' *
L drugiej jednak *trony, mogą to być informacje niepełne ze względu na nieciięc dzieci do przyznawania się, iż były ofiarami przemocy bądź wykorzystywania. Respondentami badan b>K dzieci dwunastoletnie. Hie oceniają one wiec wjasnych doświadczeń z. pcisfnńaywY całego dzieciństwa, informacje uzyskane od starszych dzieci mogłyby więc prowadzić do wyższych wskaźników dotyczących zachowań krzywdzących dz.ic.ci < . _
* ................ . ... ........ _ . _ . . .. .
Dane uzyskane w trakcie badania dorosłych, mimo iż również pochodzą od uczestników zdarzeń, mają odmienny charakter.
t
Po pierwsze, nie dotyczą określonego momentu czasowego. Badani w różnym wieku, co wynika z reprezentaty wności próby, opowiadają na temat swoich doświadczeń z dzieciństwa, kióre mogły mieć miejsce zarówno dziesięć, jak i pięćdziesiąt la: temu.
Wyniki tych badań informują o ”nasyceniu” polskiego społeczeństwa doświadczeniem różnych form przemocy w dzieciństwie. Umożliwiają również opis zróżnicowania postaw wobec różnych aspektów problemu krzywdzenia dzieci. Wiedza o postawach nie pozwala wprawdzie wprost wnioskować o skali zjawiska, jednak postawy są uwarunkowaniem zachowań. Dzięki wiedzy na ich temat można wnioskować o incydcntalności, przypadkowości ziego traktowania dzieci, bądź też o jego ugruntowaniu w systemie, podzielanych społecznie wartości
Pamiętając o ograniczeniach interpretacji związanych z przy taczanymi danymi, przyjrzyjmy się obrazowi dziecięcych doświadczeń, jaki wyłania się z wyników badań empirycznych
Co mówią dzieci?
W badaniach wzięło udział 250 dzieci uczniów szóstych klas warszawskich szkół podstawowych. W badanej próbie udział chłopców (46,8 proc.) i dziewcząt (53.2 pioc.jbył niemal równy.
Celem prowadzonych badań było uzyskanie informacji na temat skali zjawisk okreilatwch wspólnym terminem ‘‘krzywdzenie dzieci”. Zgodnie z przyjętymi ustaleniami interesowały nas 4 głów ne kategorie złego traktowania dzieci w rodzinie: - krzywdzenie fizyczne, emocjonalne, wykorzystywanie seksualne dzieci oraz ich zaniedbywanie.
Jednym ze źródeł informacji o skuli i charakterze zachowań rodziców i innych dorosłych, które można zaliczyć do powyższych kategorii, mogą być deklaracje samych dzieci. Ze względu na drużliwo.śr tematu, badania przeprowadzono metodą anonimowej ankiety audytoryjnąj. Z tego powodu nie zdecydowaliśmy się na szczegółowe wypytywanie dzieci wprost o ich doświadczenia związane z byciem ofiarą przemoc} i wykorzystania.
Opracowując narzędzie badawcze - kwestionariusz ankiety wyróżniliśmy 14 typowych sytuacji, będących eszemnlifikacjami czterech wymienionych wyżej wymiarów Uzywdzema dzieci.
1 W przypadku krzywdzenia tmocjoitstinego były to:
*
05-03-09
* wygórowane oczekiwania
* nadopiel:uńczo.ść.
» poniżanie t ośmieszanie.
* brak zainteresowania problemami dziecka,
*■ nadmierne obciążanie obowiązkami.
• Stosowanie w obec dziecku przemocy obrazowe ia: *■ sytuacja c/ęstcgo stosowania kat fizycznych ze drobne przewinienia, ♦ bicie powodujące urazy ciała.
‘ VV ramach zsłiiłtdhyw aui.t dziecka wyróżniliśmy;
♦ zaniedbanie materialne - brak troski o posiłki, odzież i higienę.
* zapewnienie mu opieki
* Interesując} r.:i łłs fermami wykorzystywania seksualnego dzieci były:
* namawianie do oglądania pornografii, , .