rozdział (27)

W praktyce istnieją niewielkie szanse na uzyskanie informacji o możliwych stopach zwrotu i prawdopodobieństwach ich wystąpienia (czyli o przyszłym rot kładzie stopy zwrotu). Z tej przyczyny do oszacowania oczekiwanej stopy zwrotu wykorzystywane są historyczne stopy zwrotu (czego nie można było wykonać w przypadku inwestycji rzeczowych). Oczekiwaną stopę zwrotu określa się wówczas na podstawie wzoru:

In

■fal

gdzie:

R₍ — stopa zwrotu z papieru wartościowego zrealizowana w t-okresie, n — liczba okresów, z których uzyskiwane są informacje.

Na podstawie powyższego wzoru można stwierdzić, że oczekiwana sępa zwrotu jest średnią arytmetyczną stóp uzyskiwanych w okresach poprzednich. W tym miejscu pojawia się problem liczby okresów, które należy uwzględnić do obliczenia oczekiwanej stopy zwrotu. Z jednej strony liczba tych okresów nie może być zbyt mała, gdyż większa liczba obserwacji zapewnia bardziej sfr bilną wartość średniej. Z drugiej strony największy wpływ na oszacowanie par-szłej stopy zwrotu mają jej wartości aktualne oraz w okresach najbliższych. Bv-dzo duża liczba obserwacji powoduje zatem zbyt głębokie sięganie w przeszłoś. czego skutkiem jest przekłamanie wyniku.

Drugim problemem jest długość okresu, jaki przyjmujemy do obliczenia znafr-zowanych stóp zwrotu. Możliwe jest wykorzystanie dziennych, tygodniowych, me '—albo innych stóp zwrotu. W literaturze i praktyce przyjmuje się założenie

—tym dłuższe okresy można wykorzystywać