DSCI0045

pani szanowny brał ukołSnyl rwdiM n Kłwlw— nad którym pnranl od atmlu nlMltry SlrUiliai |ako r«ła Oloaote pokttr^t to kilka nay Słrtnłiof jako cela Mozolą

pani szanowny brat btdztc kkdy* bndw stawny I b«dzłe «tę wtedy mówić Cr (u w Swnhoflc powstawało Jego dzieło

ł noc) my nadzieje będzie sle wtedy równie* m&wte

keje tu w Steinhofie ukoi)czyi

Ten dmgdwy głos a neaztą znasz go

Podptaalam drtac* rcka

Na pani odpowiedzialno** oczywUcte

powiedział dyrektor

Nagle wszedł Ludwik

I powiedział

panie dyrektorze wygrał pan zakład Zapił kapelusz z głowy dyrektora 1 włotył go sobie na głowę Tta kapełuaz jest db mmc stanowczo za Masny powiedział zdjął kapelusz

I włotył go znowu dyrektorowi na głowę Wygrał pan zakład mofe gratulacje powiedział potna wypisał ciek I włotył go do kieszeni płaarrza dyrektora MŁODSZA fro dalej STARSZA Nic

AMtaddałam Ludwiku wica/, chodtoy

chodźmy stad jak najprędzej

odprowadził mnie do drzwi poazedł przodem

STARSZA

Wnzyslklm

kUR)rUni«n(d*Mk bo le byle pora ocł-wtoei posyłał pocałunki

■ potnnmgtf )w»at(bWr-»rl pławza 1 wyciągnął P** banta—ow »i„*ryhn®rwych l iu)|«nw nim podłiul a potem rozdał cały ten plik stopniowo pomfcdzy łudzi

pacjenci i odwiedzający a^iywali sobie ir Jt«d »rtkł MŁODSZA

I nio przeszkodziłaś temu STARSZA Kto

CTKlRtam e> wyóomat t zakładu

bez oporu /. Jogo strony

byt zupełnie spokojny

od czasu do czasu kto* wolni fto

po Imieniu

Ludwik

• on wcia< posyła) wszystkim pocałunki

To Jest dualizm

zawołał kilka razy

kaUfaMzm

mfNtoryan

podniecał sic tymi słowami nnftlc ob]«ł mnie I powiedział Uk nic cieszę te tu JcstcA

MŁODSZA imtttfe. podchodzi do okno. icyjiMa przez Ty go /nłimfnś stamtąd nie ja

mnie nie mote obwiniać te p> stamtąd zabrałam Czy to