18
Md - moment dynamiczny potrzebny do pokonania sil bezwładności przy nierównomiernym biegu walców.
Pierwsze trzy wielkości stanowią stale obciążenie napędu walców i określane są w sumie jako moment statyczny.
(59)
Stosunek włożonego momentu walcowania do pełnego momentu silnika nazywa się współczynnikiem sprawności walcownia i określa zależnością:
n =
Mw + Mld + Mbj ± Md
Zależnie od sposobu walcowania i typu walcarki, konstrukcji łożysk walców roboczych itp współczy nnik ten może zmieniać się w szerokich granicach:
Tl 10,3 10.9
W najprostszym przypadku walcowania (walcowanie na gładkiej beczce) metal zmniejsza swoją wysokość, przy tym część objętości metalu ulega przemieszczeniu wzdluz i w poprzek osi. Przy walcowaniu w wykrojach ulega zmianie również kształt metalu. Przemieszczanie metalu na wysokości i wyciśnięcie go na boki i wzdłuż osi oraz zmiana kształtu metalu wymagają włożenia pewnej pracy. Pracę tą nazywamy pracą odkształcenia (walcowania). Całkowitą pracę zużytą na walcowanie metalu obliczamy z następującego wzoru:
A = A, + A, + ZA, (61)
gdzie A, - praca na odkształcenia plastyczne,
A] - praca na pokonanie sił tarcia metalu o walce.
ZA, - praca na pokonanie dodatkowego tarcia we wszystkich częściach walcarki.
Moc doprowadzana do silnika walcarki wynosi:
N = N. + N„, + N_ + + N„ (62)
gdzie N„ - moc potrzebna do odkształcenia metalu z uwzględnieniem tarcia na powierzchni styku, jest to część użyteczna mocy całkowitej,
Nltu- moc zużyta na pokonanie tarcia w łożyskach walców,
N,*,- moc stracona w klatce walców zębatych na pokonanie tarcia w zazę bieniach i łożyskach,
Nred- moc na pokonanie tarcia w zazębieniach i łożyskach przekładni,
N,j - moc stracona w silniku.
Moc walcowania N. można również wyznaczyć z momentu walcowania M.:
gdzie: M» - moment właściwego walcowania, co - prędkość kątowa walców.