DSC 82

R O Z D ZIA i • 17

Zakażenia wirusem kociej ospy

\* rwJm Benuett Rtó>«ł!ind M Gaskell, Denlek Baxby

ETIOLOGIA I EPIDEMIOLOGIA

T pnx^*JL\i    M|lcp<n opisanym i najpowszechniej wy-

zakażeniem spowadow am m pokswi rasami jest kocia rapa. Wpeolwje A OMhpMMW. Ponadto, w Indiach i w Ame-r\\r łVdwcvr*o ’ • togo gatunku zwierząt obserwowano zakażenia wywołane pm paraptiamnity** i nieokreślone pokswi rasy. floks-wtrmPf są względnie stabilne w środowisku naturalnym i zachowują stMMa nkaśmt w wehpp otoczeniu przez kilka miesięcy, « wr«rt kilka Im. Są one inakty mnini przez detergenty, zwłaszcza praca podthlotywy.

Wirus kociej ospy występuje tylko w Kuropic i AzjiW chodhiej i Północnej Europie rezerwuar zarazka stanowią u cc {Clethńonomys spp. i Microtus spp.) i myszy (Apodrmus si a w Turkmenii i Gruzji susły (Citetlusflutms) i myszoskoczki (/' bemys opimus i Meriortes łibieus)¹.

U kotów zakażenia diagnozowane są sporadycznie'' każenie wywołane przez Qrthopoxvirus może dotyczyć równ dzi^VM, bydła i różnych gatunków zwierząt, trzymanych w li-, kilka przypadków zachorowań odnotowano również, u Szczury (Rdttus Mntjioit) i myszy (Mus musculus) rzadko zakażeniu.