f3

Ładunek elementarny - ładunek pojedynczego elektronu (-e), którego wartość bezwzględna wynosi

e = 1,6 • 10¹⁹C .

Każdy inny ładunek jest całkowita wielokrotnością ładunku elementarnego:

q = ne , gdzie n = 1, 2, 3 ...

W układzie SI jednostką ładunku jest kulomb- 1C.

Ciało nienaelektryzowane (nienaładowane) - gdy liczba ładunków dodatnich jest równa liczbie ładunków ujemnych.

Ciało naelektryzowane ujemnie - ciało, które posiada przewagę ładunków ujemnych nad dodatnimi, tzn. przyjęło pewną ilość elektronów.

Ciało naelektryzowane dodatnio - ciało, które posiada przewagę ładunków dodatnich, tzn. oddało pewną ilość elektronów.

Uwaga! Z jednego ciała na drugie można przenieść tylko elektrony (ładunki ujemne).

Wszystkie ciała w przyrodzie dzielimy na:

1)    Przewodniki (metale, węgiel, elektrolity) - zawierają dużą ilość swobodnych elektronów i jonów.

2)    Półprzewodniki (krzem, german, selen) - zawierają niewielką ilość swobodnych ładunków.

3)    Izolatory (diament, szkło, bawełna, sztuczne tworzywa) - praktycznie nie posiadają swobodnych elektronów.

Prawo Coulomba:

siła wzajemnego oddziaływania dwóch naelektryzowanych kulek (dwóch ładunków) jest wprost proporcjonalna do iloczynu wartości ich ładunków (tych ładunków) i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między ich środkami. Zależy ona także od ośrodka, w którym znajdują się oddziałujące kulki (ładunki):

F = k

qiqz

9N*m'

W

W próżni ko = 9 • 10

= 9 • 10⁹N ■ m² • CT²

ko równy jest liczbowo sile z jaką oddziałują dwa ładunki punktowe o wartości q, = q₂ = 1C z odległości r = lm. Siła ta wynosi F = 9 ■ 10⁹N.