Miejscem zerowym funkcji f nazywamy element z dziedziny dla którego wartość funkcji wnosi zero. Geometrycznie jest to ten punkt (dokładniej jego pierwsza współrzędna) w którym wykres funkcji przecina oś Ox.
Aby znaleźć analitycznie miejsce zerowe funkcji trzeba rozwiązać równanie f(x) = 0, które w zależności od rodzaju funkcji może być równaniem liniowym, kwadratowym, logarytmicznym, itd.
Podobnie, rozwiązanie nierówności f{x) > 0 (/(x) < 0) jest równoważne ze znalezieniem
tych wszystkich argumentów' (elementów z dziedziny) dla których wykres funkcji leży' powyżej (lub odpowiednio poniżej) osi Ox.
Przykład 1.4.
Dane są funkcje:
/(*) =
X' +1
, A(x) =
i
r rl
Wśród funkcji f, g, h znajdź parę funkcji równych oraz przedstaw funkcję g jako restrykcję funkcji f do pewnego zbioru A
Rozwiązanie.
Funkcje f, g. h będziemy rozpatrywać w ich dziedzinach naturalnych. Aby zbadać równość funkcji musimy wyznaczyć (i porównać) te dziedziny oraz porównać wartości.
D,~ jest zbiorem tych wszystkich x dla których xJ + 0. Mamy x5 + x = x[x~ — l), wiec
x 2-i
.05 ;—-- n — I
Wyrażenie 3 ma sens wówczas gdy x' + x?0 oraz A—— > 0.
x_ + x
Rozwiązując
^ > 0 X' T x
x3 4-1
x(x7 + ł)
>0
X
x > 0
czyli Dg = (R\{0})nR~ = Rł
Dziedzina funkcji/jesi różna od dziedziny funkcji g czyli funkcje fi g me spełniają pierwszego warunku z definicji równości funkcji (Def. 1.3.), a więc nie mogą być równe.
Wyznaczając dziedzinę funkcji h mamy: x > 0
(y x j # 0 o x > 0 ——- >0 o x > 0
czyli D. = R
- n
Dziedziny funkcji g i h są równe, a więc należy'jeszcze sprawdzić drugi warunek definicji 1.3. Weźmy dowolne x eR’, korzystając z własności logarytmów mamy:
4