następuje zassanie 100 ml powietrza. Przed pomiarem należy sprawdzić skuteczność przyrządu. V/ tym celu wkłada się do główki pompy zamkniętą /niedrożną/ rurką i uciska się mieszek aż do jego zamknięcia. Jeżeli po upływie ok. 10 min. mieszek nie rozprostuje się /łańcuszki rozstępu nie są napięte/, pompa jest wystarczająco szczelna i można jej używać do pomiarów.
Podczas posługiwania się przyrządem WG-2/M należy wykonać następujące czynności:
- sprawdzić szczelność pompy,
- odłamać dwa końce rurki wskaźnikowej,
- umieścić rurkę w główce pompy zgodnie ze strzałką kierunkową,
- ścisnąć mieszek aż do oporu,
- zwolnić nacisk dłoni /proces zasysania rozpoczyna się i kończy, gdy łańcuszek rozstępu jest napięty/,
- powtórzyć proces zasysania, zgodnie ze wskazaniami dotyczącymi rurki,
- odczytać wskazania na rurce odpowiednio z oznaczeniem skali i ewentualnie przeliczyć otrzymany wynik /procenty, promile, ppm/.
Fot. 21. Wskaźniki rurkowe do wykrywania CO-, NHV H2S i CO ^ produkcji krajowej i niemieckiej
Dla każdego rodzaju rurek wskaźnikowych /C02, NH^, H2S, 00/ /fot. 21/ przewidziana jest odpowiednia liczba rozstępów mieszka, najczęściej 1 lut 10, wg instrukcji zawartej na opakowaniu rurek. Obecnie w sprzedaży znajdują się wskaźniki rurkowe produkcji FSR i LG "Faser" w Tarnowskich Górach, do oznaczania 002 /0,5%/, H2S /0,007%/ i CO /0,001%/, oraz PPH "Polskie Odczynniki Chemiczne''w Gliwicach do oznaczania NH^ /100 lub 750 mg/ra^/. Z importowanych najlepsze są wskaźniki firmy Drfiger oraz Auer /RFN/.
Należy zaznaczyć, że w badaniach wymagających dużej precyzji pomiarów używa się przyrządów rejestrujących określone stężenia gazów na zasadzie absorpcji promieni podczerwonych /infralit/ lub zdolności elektrycznego przewodzenia roztworu wchłaniającego badany gaz /duktolit/.