Skład powietrza atmosferycznego nad powierzchnią ziemi jest prawie niezmienny. Objętościowo przedstawia się on następująco:
Azot /N2/ 78,09 % Tlen /02/ 20,95 % Argon /Ar/ 0,93 % Dwutlenek węgla /C02/ 0,03 %
W pomieszczeniach inwentarskich skład chemiczny powietrza jest nieco inny tak pod względem ilościowym jak i jakościowym, np. występują w nim domieszki nieobecne na ogół w powietrzu zewnętrznym /np. amoniak, siarkowodór, metan/.
Z punktu widzenia zoohigieny i fizjologii zwierząt azot i argon są gazami obojętnymi, natomiast zawartość tlenu warunkuje przebieg procesów życiowych. W praktyce jednak zawartość tlenu nie spada w budynkach inwentarskich poniżej 18-19%. Jednakże takie obniżenie zawartości tlenu nie ma znaczenia fizjologicznego /hemoglobina nasyca się tlenem nawet przy stosunkowo niskim ciśnieniu cząstkowym/, dlatego w praktyce zawartość tlenu nie jest oznaczana, chociaż ostatnio podjęto w Warszawie /PPZ "Plastomed”/ produkcję mierników zawartości tlenu w powietrzu o zakresie pomiarowym 3 - 80%.
Ostatni z wymienionych gazów - C02 odgrywa ważną rolę jako czynnik regulujący proces oddychania zwierząt, przy czym w nadmiernym stężeniu działa on niekorzystnie na organizmy zwierzęce.
Wpływ dwutlenku węgla na zwierzęta
Jest gazem bezbarwnym, niepalnym, o słabo kwaskowatym zapachu i smaku, C02 dobrze rozpuszczą się w wodzie tworząc kwas węglowy, pod wpływem silnych reduktorów ulega redukcji do CO, łączy się też z amoniakiem tworząc mocznik. Gęstość jego wynosi 1,9768 g/ł. Głównym źródłem C02 w pomieszczeniach inwentarskich są zwierzęta, które wydalają go drogą oddechową. Ilość produkowanego przez zwierzęta C02 jest zależna od wieku, gatunku, stanu fizjologicznego oraz wydajności zwierząt /tab. 43/. Mniejsze ilości CO^w pomieszczeniach inwentarskich mogą powstawać w wyniku procesu gnicia i rozkładu kału, moczu i resztek paszowych.
Wzrost poziomu dwutlenku węgla w pomieszczeniach inwentarskich następuje zawsze przy braku wentylacji lub przy jej niedostatecznej wydajności