image 051

Równania Maxwella z uwzględnieniem prądów magnetycznych ... 51

Maxwella, uwzględniające istnienie źródeł pola:

VxE = —M — jupH    (2.32)

VxH = J 4- jujtE    (2.33)

których rozwiązanie dla strefy dalekiej pozwala określić rozkład pola, a w konsekwencji charakterystyki kierunkowe promieniowania. Historycznie ukształtowały się dwie podstawowe strategie rozwiązywania równań (2.32) i (2.33) -przedstawiono je schematycznie na rysunku 2.10.

Rys. 2.10. Graficzna ilustracja dwóch strategii rozwiązywania niejednorodnych r. Maxwella

Standardowo, przekształcając r. Maxwella możemy uzyskać niejednorodne równania falowe, w których pobudzenia (prądy) nie występują jako proste funkcje po prawej stronie równań. Przykładowo, w przypadku występowania źródeł w postaci prądów elektrycznych, równania (2.32) i (2.33) można przkształcić do postaci:

(2.34)

(2.35)

(V² + u²pt) E = jupJ +

(V² + wV) H = — VxJ