Liczba w systemie dwójkowym (N2\ składająca się z n-cyfrowej części całkowitej i m-cyfrowej części ułamkowej o postaci:
Vtn-lan-2 ••• d-ta-2 •••
gdzie at e {0, 1}, ma wartość:
N2 = an^12n~1+an.22n-2+ ... +fl121+tf020+<r_12-1+<*_22-2 + ...
-m
Kilka wybranych liczb dwójkowych przedstawiono w drugiej kolumnie tablicy 2.1.
Dla przykładu zapis:
jest zapisem skróconym wyrażenia:
(1 x 23)+(0 x 22)+(0 x 21)+(1 x 2°)+
+ (1 x 2-1)+(l x 2“2)+(0x 2-3) + (l x 2-4) = 9,8125,0
Powyższy przykład może posłużyć również jako ilustracja konwersji liczby dwójkowej na równoważną jej liczbę dziesiętną.
Konwersji dziesiętno-dwójkowej można dokonać na drodze wielokrotnego dzielenia na 2 całkowitej części oraz mnożenia przez 2 ułamkowej części przetwarzanej liczby dziesiętnej.
Przykład. Niech N10 = 9,8125 9:2 = 4 reszta 1 (LSB)*>
1:2 = 0 1 (MSB)**) 0,8125 x 2 = 1,6250 = 0,6250 nadmiar 1 (MSB)
0,6250 x 2 = 1,2500 = 0,2500 1 i
0,2500 x 2 = 0,5000 = 0,5000 0 i
0,5000 x 2 = 1,0000 = 0,0000 1 (LSB)
Ostatecznie otrzymujemy:
9,812510 = 1001,11012
W tablicy 2.3 podano liczby dziesiętne odpowiadające zarówno dodatnim, jak i ujemnym potęgom 2. Na podstawie tej tablicy można określić liczbę bitów liczby dwójkowej, niezbędną do przeprowadzenia odpowiednio dokładnej konwersji na liczbę dziesiętną, np. do przedstawienia czterocyfrowych liczb dziesiętnych (0 -T- 9999) potrzeba 14 bitów liczby dwójkowej.
*’ Ang. Least Significant Bit. **’ Ang. Most Significant Bit.
45