licznika (rys. 4.304c) w taki sposób, żeby uzyskać prawie równomierny rozkład impulsów w czasie na wyjściu W oraz by impulsy 0 na wyjściach F3, F2, Fx nie wystąpiły w tych samych chwilach. Impulsy 0 na wyjściach F4 i F1 również nie mogą pojawiać się jednocześnie. Ponieważ w kodzie 8421 nie pojawia się kombinacja XĄ = 1, Xz = 0 oraz X, = 1, Xz = 1 lub XĄ = 1, Xz = 1, X2 = 1 więc wykorzystano to przy realizacji funkcji F4 (impulsy 0 na wyjściu F4 mogą pojawić się w tych samych chwilach co na wyjściach F2 i F3). Na wyjściu bramki B otrzymuje się sumę zaprogramowanych w kodzie 8421 impulsów, które następnie są iloczynowane z impulsami synchronizującymi. W ten sposób na wyjściu W otrzymuje się w jednym cyklu zaprogramowaną liczbę impulsów 0 -r- 9.
W chwili 9 impuls na wyjściu W nie pojawia się. Jeżeli częstotliwość przebiegu wejściowego wynosi fwe, wówczas:
f =f JL
Jwy Jwe
gdzie: N — liczba 0 9 zadana w kodzie 8421.
Przykładowo, jeżeli N — 01012 (510), wówczas:
Jwy Jwe 2
W każdym cyklu zliczania na 10 impulsów wejściowych pojawi się 5 impulsów na wyjściu W. Rozpatrywany licznik ma wejście blokujące Z oraz wyjście P (przeniesienie), które umożliwiają kaskadowe łączenie dekad.
W układzie przedstawionym na rys. 4.304 maksymalna częstotliwość impulsów wejściowych wynosi:
^ (30+2 • 20+50)10-9 s S 8,4 MHz
Maksymalna wartość częstotliwości impulsów wejściowych mogłaby być większa, gdyby impulsy taktujące były wprowadzone na wejście pierwszej warstwy bramek członu programującego. Zwiększyłby się wówczas czas opóźnienia sygnału wyjściowego względem sygnału taktującego oraz nastąpiłoby zwiększenie obciążalności wnoszonej przez wejście C. Maksymalny czas opóźnienia sygnału na wyjściu W względem sygnału synchronizującego dla licznika przedstawionego na rys. 4.304 wynosi 40 ns.
Rys. 4.305. Kaskadowe połączenie trzech programowanych dekad liczących