Image356

nastu możliwych. Na podstawie tablicy Karnaugha możną stwierdzić, że w przypadku funkcji 0, nadmiarowe stany nie mogą być wykorzystane do jej uprosz-

a

b

JBA JJC\	00	0 01 11		w
00	m	0	0	0
01	0	0	0	0
11	0	0	0	0
10	0	0	0	0

\BA BC\	00	01	? 11	10
00	0	0	0	Jj
01	0	0	0	0
11	0	0	0	0
10	0	0	0	~F\

Rys. 4.408

Tablice Karnaugha dla funkcji realizowanych przez dekoder 8421 BCD 1 z 10

a) dla funkcji (4), b) dla funkcji (2)

czenia. To samo spostrzeżenie dotyczy funkcji 1. Jednak już funkcja 2 może być uproszczona (rys. 4.408b):

2 = ABĆ

Uproszczone funkcje, wyznaczone na podstawie tablic Karnaugha mają postać: 0=ABĆD

1    = A B Ć D

2    = ABC

3    = ABĆ

4    = ABC

5    = ABC

6    — A B C 1 — A B C

8    = AD

9    = A D

Wyrażenia te mogą być zimplementowane tak, jak pokazano to na rys. 4.409. Dekoder ten zamiast dziesięciu 4-wejściowych funktorów I(AND) zawiera tylko dwa takie funktory, pozostałe funktory mają po trzy lub dwa wejścia.

Jeśli dekoder ma nie wyróżniać żadnego z wyjść, w przypadku gdy na jego wejściach pojawi się stan nie wykorzystany, to uproszczenie układu jest niemożliwe. Rozwiązania dekoderów niepełnych z eliminowaniem stanów fałszywych są przedstawione na rys. 4.410. Według tych schematów są realizowane dekodery scalone 42 (rys. 4.410a), 43 (rys. 4.410b) i 44 (rys. 4.410c), służące odpowiednio do zamiany kodu 8421 BCD na kod 1 z 10, do zamiany kodu Graya na kod 1 z 10 i do zamiany kodu Graya z nadmiarem 3 na kod 1 z 10. Dzięki pełnemu dekodowaniu czterech pozycji kodu wejściowego, sześć niewykorzystanych stanów tego kodu (tablica 4.34) pozostawia wszystkie wyjścia w stanie nie wyróżnionym (w przypadku rozpatrywanych układów — w stanie H).