Image413

Układ ten ma wejście blokujące G (nie przedstawione na rysunku), które, jeśli przyjmie stan H, to blokuje działanie układu — wszystkie wyjścia są wówczas w stanie H. Wyjścia układu są typu „otwarty kolektor”.

Dodatkowo konwerter 184 jest zaprogramowany tak, że wytwarza uzupełnienie dziewiątkowe kodu BCD lub uzupełnienie dziesiątkowe kodu BCD. W obu przypadkach jeden z bitów uzupełnienia kodu BCD jest tożsamy z jednym z bitów kodu BCD, zatem uzupełnienie jest wytwarzane na trzech wyjściach Y₆, Y₇ i Y₉₉ nie używanych w przypadku konwersji BCD/BIN (rys. 4.481c). Kiedy układ 184 jest wykorzystany do wytwarzania uzupełnień kodu BCD, wejście E jest użyte jako wejście sterujące. Jeśli wejście E jest w stanie L, to jest wytwarzane uzupełnienie dziewiątkowe kodu BCD, natomiast jeśli wejście E jest w stanie H, to generowane jest uzupełnienie dziesiątkowe kodu BCD (rys. 4.48 Id).

Przykład implementacji konwertera służącego do konwersji 5-dekadowego kodu BCD na kod BIN jest przedstawiony na rys. 4.482.

Do budowy konwerterów BIN/BCD służą układy scalone 185. W przypadku tego układu pamięć ROM jest zaprogramowana tak, jak to pokazano na

BIN

-y-'    '-V-'    '-V-

MSP_ LSD

BCD

Rys. 4.484. Schemat blokowy przetwornika równoległego służącego do konwersji 8-bitowego kodu BIN na kod BCD

rys. 4.483b. Ponieważ bity najmniej znaczące kodu BIN i kodu BCD są tożsame, zatem nie wymagają konwersji (rys. 4.483b).

Układ scalony 185 wykorzystuje wszystkie 32 słowa pamięci ROM. Układ ten umożliwia konwersję 6-bitowego kodu BIN na kod BCD. Wyjścia Y₇ i Y_a nie są używane i pozostają w stanie H. Wejście G jest wykorzystywane do blokowania działania konwertera — jeśli wejście to jest w stanie H, to wszystkie wyjścia są w stanie H. Wyjścia układu są typu „otwarty kolektor”.

Przykład implementacji konwertera służącego do konwersji 8-bitowego kodu BIN na kod BCD jest przedstawiony na rys. 4.484.