Tranzystory T3 i T4 pracują w układzie wtórników emiterowych, tranzystor TI — w układzie klucza. Przy założeniu maksymalnego prądu na wyjściu równego 0,8 A:
Jfi( mu) T3 1T4- = = 80 mA
Jeżeli założymy, że wartość współczynnika wzmocnienia prądowego tranzystora T2 równa się 20, to niezbędny prąd bazy tranzystora T2 wyniesie 80 mA/20 = 4 mA. Wartość rezystancji Rc określa się z warunku uzyskania wymaganej szybkości przełączania tranzystora T2. Jeżeli pojemność wejściowa tranzystora T2 i wyjściowa tranzystora Tl wynoszą około 80 pF, to dla czasu włączenia równego 30 ns, stała czasowa wynosi:
30-10-9 3
stąd
_ 30*10"9
~ 240
120 Q
Wartość prądu /c tranzystora Tl wynosi:
£/„—0,3 _ 20-0,3 Rc 120
170 mA
stąd (dla /? = 15):
4<ri) = -jy- ~ U mA oraz:
Rb —
S-U„ _ 4,3 11-io-3 11 ’
400 Q
Wyjście układu TTL powinno zatem dostarczać prądu o wartości:
(5—0,4)V 400
4,6 V 400
11 mA
Na rysunku 4.666 przedstawiono inną wersję układu do sterowania wejść o dużych pojemnościach.
Do sterowania wejść o małych pojemnościach można zastosować układy, zawierające jako stopień wejściowy układ 06 (rys. 4.667) lub 75451 (rys. 4.668).
Także rejestry przesuwające MOS wymagają z reguły nietypowych przebiegów napięciowych, najczęściej nie odpowiadających poziomom napięciowym TTL. Bardzo popularne rejestry dynamiczne typu 1402/03/04/06 (opracowywane również w NPCP) wymagają dwufazowych przebiegów zegarowych (rys. 4.669) o poziomie napięcia dodatniego +5 V (z tolerancją —1 -5- +0,3 V)