Laboratorium Elektroniki cz II 7

Meissnera z tranzystorem pracującym w układzie OE z zasilaniem równoległym (układ z rys. 4.3a jest układem z zasilaniem szeregowym). W układzie z zasilaniem równoległym przez cewkę obwodu rezonansowego nie płynie składowa stała prądu i obwód ten może być uziemiony.

Pozostałe układy generatorów LC można sprowadzić do struktury, w której czwórnik sprzężenia zwrotnego typu n (złożony z elementów L i C) jest dołączony równolegle do czwómika wzmacniacza. Należą one do grupy tzw. generatorów trój-punktowych. Podstawowe schematy tego typu generatorów przedstawiono na rys. 4.5. Czwórnik sprzężenia zwrotnego w tych układach tworzy obwód rezonansowy, a zarazem dzielnik napięciowy sprzężenia zwrotnego.

Rys. 4.5. Blokowe schematy zastępcze generatorów trójpunktowych

Analiza warunków generacji dla tego typu generatorów prowadzi do wniosku, że jeżeli reaktancje X_a i X_c mają te same znaki, to reaktancja X_b musi mieć znak przeciwny (patrz rys. 4.5). Wynikają stąd dwa podstawowe układy generatorów trójpunktowych, które nazywane są odpowiednio:

- generatorem z dzieloną pojemnością (generatorem Colpittsa), rys. 4.6a i b,

- generatorem z dzieloną indukcyjnością (generatorem Hartleya), rys. 4.7a i b. Warunki generacji oraz przybliżone wzory na częstotliwości drgań własnych dla

tych generatorów podano w tablicy 4.1. Modyfikacją generatora Colpittsa, prowadzącą do poprawy stałości częstotliwości generowanych drgań, jest generator Clappa przedstawiony na rys. 4.8. W układzie tym gałąź indukcyjna generatora Colpittsa została zastąpiona szeregowym obwodem LC o tak dobranych parametrach, żeby dla częstotliwości drgań obwód ten miał charakter indukcyjny. Taka modyfikacja

Rys. 4.6. Schemat generatora z dzieloną pojemnością (generatora Colpittsa) a) schemat blokowy

Rys. 4.7. Schemat generatora z dzieloną indukcyjnością (generatora Hartleya) a) schemat blokowy, b) schemat ideowy

Rys. 4.8. Schemat generatora Clappa: a) schemat blokowy, b) schemat ideowy