łóżmy, że stan wyjściowy bramki nadawczej odpowiada punktowi M, stanowiącemu punkt przecięcia charakterystyki II i III. W czasie przełączania bramka jest obciążona impedancją falową Z0 linii — na wyjściu bramki ustali się potencjał, który wyznacza się z przecięcia charakterystyki I z prostą o nachyleniu R„
Rys. 4.779. Analiza odbić w linii transmisyjnej o impedancji Z0 — 100 Q według metody Bergerona
(łączy punkty M — a). Po czasie T skok napięcia o amplitudzie UM — Ua dotrze do bramki odbiorczej. Wartość napięcia na wejściu bramki odbiorczej odpowiada punktowi przecięcia (punkt b) charakterystyki wejściowej (III) bramki z prostą o nachyleniu R0.
Przy zmianie stanu bramki nadawczej z 1 na 0 (rys. 4.779b) postępujemy podobnie. Napięcie na wyjściu bramki w chwili początkowej odpowiada punktowi przecięcia (punkt c) prostej o nachyleniu R„ z charakterystyką II. Skok napięcia o amplitudzie Ub — Uc dotrze do bramki odbiorczej po upływie czasu T. Napięcie na wyjściu bramki odbiorczej po czasie T odpowiada punktowi przecięcia (punkt d) charakterystyki III z prostą o nachyleniu R0.
Postępując analogicznie wyznacza się amplitudy napięć po czasie 27’, 37’ itp.
Na rysunku 4.780 przedstawiono przebiegi napięcia w liniach przesyłowych o impedancjach falowych: 50 £3, 100 Q i 150 Q, w przypadku, gdy stan bramki nadawczej zmienia się z 1 na 0 (rys. 4.780a) i gdy zmienia się z 0 na 1 (rys. 4.780b).
Jeśli linia ma impedancję falową wynoszącą 50 Q, a bramka zmienia swój stan z 0 na 1, to w czasie od 0 do 2T napięcie na wyjściu tej bramki przyjmuje