img017

17

Telekomunikacja bezprzewodowa (za pomocą fal elektromagnetycznych) stała się możliwa dzięki pracom teoretycznym fizyka 3. Haxwella, w których przewidział on możliwość wytwarzania fal elektromagnetycznych. Jego idee potwierdzili doświadczalnie H. Hertz, A. Popow oraz przede wszystkim G. Marconi. Dalszy rozwój telekomunikacji bezprzewodowej nie byłby możliwe bez osiągnięć elektroniki (trioda, generator drgaó, podstawowe rodzaje filtrów). Pierwsza stacja radiofoniczna (modulacja amplitudy) została uruchomiona w Stanach Zjednoczonych w roku 1920. Kolejnym krokiem milowym rozwoju radiokomunikacji było opublikowanie w roku 1936 przez C. Armstronga pracy o znaczeniu modulacji częstotliwości.

Innym rodzajem telekomunikacji bezprzewodowej jest telewizja. Rozwój telewizji poprzedziła technika zwana fototelegrafią, zajmująca się przekazywaniem na odległość nieruchomych obrazów. Pierwsze tego typu urządzenie, które znalazło praktyczne zastosowanie, zostało skonstruowane w roku 1055 przez G. Caselliego. Pierwsza elektroniczna stacja telewizyjna zostaje uruchomiona w roku 1933 w Stanach Zjednoczonych, głównie dzięki pracom V. Zworykina. Pierwsze systemy telewizji kolorowej powstały w latach pięćdziesiątych. Do najważniejszych kierunków rozwoju telewizji można zaliczyć bezpośredni odbiór telewizji satelitarnej przez abonentów, telewizję kablową, wizjotelefonię (przesyłanie obrazu przy rozmowie telefonicznej), telewizję cyfrową (wykorzystującą modulację kodowo-impul-sową), telewizję holograficzną (przestrzenną) [5, 11].

Ważnym faktem dla rozwoju telekomunikacji było wystrzelenie przez Stany Zjednoczone w roku 1961 pierwszego satelity telekomunikacyjnego "Telstar"

- kosmicznej stacji przekaźnikowej do przekazywania rozmów telefonicznych oraz obrazów telewizyjnych. Satelita "Telstar" był głównie obiektem doświadczalnym. Prawdziwie komercjalną rodziną satelitów przekaźnikowych jest dopiero system "Intelsat", utworzony w roku 1964 z inicjatywy oraz pod egidą Stanów Zjednoczonych, doskonalony w latach siedemdziesiątych.

W roku 1974 wszedł do eksploatacji system łączności satelitarnej "Inter-sputnik" (korzystający z radzieckich satelitów "Mołnia") obejmujący kraje socjalistyczne, również pozaeuropejskie. Satelity telekomunikacyjne wykorzystywane są również do celów radiokomunikacji i radionawigacji morskiej [4].

W ostatnich latach intensywnie rozwijane są wszelkiego rodzaju systemy tefeinformatyczne - integrujące informatykę (przetwarzanie.danych) oraz transmisję danych. Ich rozwój stał się możliwy dzięki opracowaniu (lata sześćdziesiąte) szeregu kodów korekcyjnych podnoszących niezawodność transmisji danych oraz modulacji cyfrowych (lata siedemdziesiąte) zwiększających efektywność transmisji. Do czołowych rozwiązań w tym zakresie należy zaliczyć sieć ARPA (Stany Zjednoczone) oraz A10HA (Hawaje.¹ [9].