img036

tych es zasadzie prostych pomocniczych, to monety zadanie rozwiązać za pomocą dwóch punktów pomocniozyah C i D, obrnnyoh po obydwu stronach prostej AB (rys. 28). Otrzymamy dwa trójkąty pomocnicze Ab Cl i ABDl, w których pomierzymy kąty a i fi oraz długośol ][Cb a, CD = b 1 DB e o* Jeżeli obliczymy bok C1 « x, to wyznaczymy punkt pośredni 1 na prostej AB« E tym celu możemy ułcżyć dwa równania sinusów dla obydwu trójkątów. Szczegółowe rozwl^zraie tych 2adaś znajdzie czytelnik w pracy £16],

Tyczynie punktu przecięcia się dwóch prostich# Do wyznaczenia w terenie punktu przecięcia się prostych i3 i CE (ry*„ 23) pctrwbc dwóch obserwatorów-, jednego pomocnika oraz 5 tyczek* Pc iwt&wieniE tyczek v; punktach A, B, C i L obserwatorzy ustawia**

ją się w edj.egł.oścl J - y m od punktów BID, zaś pcracCnik ustawia się z piątą tyczką w przybliżeniu na. przecięciu się wspomnianych prostych w punkoie B\ Obserwator w punkcie B ustawia pomocnika na proste j AE w punkcie B" <rys, 29a), a naetępnio obserwator w punkcie D ustawia tegoż pomocnika us prostej CD w punkcie 3ś^w' (rys, 29b). Jeżeli ns skutek poruszenia się pceaoonlko v obwili ustawiania go prsos obserwatora w punkoio D tyczka E zostanie usunięta z prostej AB, jak na rysunku 29b, to wówczas obserwanci w punkcie B musi ją na no?fo ppr owadzie o« prostą AB, Czynność powyższą powtarzają obserwatorzy B i D tak długo, aż tyczka zajmie takie położenie 5. żę znajdzie się równocześnie- na prostej AB i CD. Punkt 2 będzie wtedy punktem przecięcia się prostych AB i CD_c Drży pewnej wprawie zespołu obaj obserwatorzy powinni podawać równooześnie swoje znaki pcmcc^ żakowi. .

2.1,2, Pyczsnlo kątćy; stałych 90° 1 1SQ°

Tyczenie kąta za pomocą taśicy, tfytyczenie -prostopadłej CT do prostej AB w punkcie C wykonujemy w następujący sposób. Ss prostej AB odmierzamy cd punktu C w kierunku do A i do 3 tę samą licz-