img037

37

3.3. Klasyfikacja metod podejmowania decyzji

gramatyk łańcuchowych (ciągowych), drzewowych lub grafowych. Pozwala to na wprowadzenie kolejnych trzech identyfikatorów: r) = ł dla metod gramatyk łańcuchowych, r) = d dla metod gramatyk drzewowych, r] = g dla metod gramatyk grafowych.

Specyficznym podejściem strukturalnego (lingwistycznego) typu jest stosowana w zadaniach rozpoznawania mowy metoda oparta na zasadzie programowania dynamicznego. Bliższe szczegóły na temat tej metody podano w zakończeniu części szczegółowej książki. Jako alternatywę dla metod programowania dynamicznego w zadaniach rozpoznawania mowy można rekomendować metody oparte na analizie kontekstu rozpoznawanej części zdania z wykorzystaniem sensu całej wypowiedzi. Ponieważ automatyzacja analizy znaczeniowej języka naturalnego jest chwilowo kwestią dość odległej przyszłości, przeto odpowiednie metody nazwiemy guasi-semanty-cznymi i możemy bez większego ryzyka przewidzieć, że będą się one rozwijać i zyskiwać na znaczeniu, co zapewne spowoduje konieczność zastosowania w przyszłości bardziej precyzyjnych kwalifikacji. Na teraz wystarczy jednak wprowadzić identyfikatory r) = p oraz rj = q dla tej kategorii metod r) — p dla metod programowania dynamicznego, r) = ą dla metod quasi-semantycznych.

Metody bazujące na podejściu lingwistycznym (r; = /) są aktualnie tak silnie rozwijane, a jednocześnie charakteryzują się tak dużą liczbą cech specyficznych, odmiennych od pozostałych metod rozpoznawania, że powinny być rozpatrywane oddzielnie od wszystkich innych metod strukturalnych (t) = s) i całościowych (tj = c) - co znajduje odbicie w dalszej treści książki.

Tradycyjnie w literaturze dotyczącej rozpoznawania obrazów zamieszcza się także opisy metod służących do realizacji odwzorowania odwrotnego do rozpoznawania, a mianowicie automatycznego grupowania obiektów w klasy. Metody te nie są (jak już wzmiankowano) omawiane w tej książce, jednak uwzględniając fakt, że podstawowa odmienność metod grupujących polega na odmiennym charakterze podejmowanych przez te metody decyzji, celowe wydaje się wspomnienie o nich w ramach klasyfikacji przy okazji atrybutów nadawanych charakterystyce odwzorowania F. Wzmiankowane metody są rozmaicie nazywane w literaturze: klasterin-giem (lub klasteryzacją - od angielskiego terminu cluster analysis), uczeniem bez nauczyciela (lub samouczeniem), taksonomią itp. W książce przyjęto generalnie nazwę metod grupujących, jednak dla jednoznaczności iden-