Al
Składa się ono z prążka sygnału nośnego oraz dwóch prążków o częstotliwościach cuQ — A>m reprezentujęcych wstęgi boczne - rys. 1.8b.
Sprawność energetyczna tonowej modulacji AM wynosi (we wzorze (1.2.12) 1 2
podstawiamy px * 2 8 '
Ola najgłębszej modulacji w=l (stuprocentowej) sprawność energetyczna wynosi zaledwde pAM = 1/3, co oznacza, że tylko 1/3 mocy całego sygnału AM bezpośrednio służy przekazywaniu informacji.
£i;B2^1^J<lodu^acja^jednowi^ę£cwa^^
W ustępie 1.2.Ib wspominaliśmy, że wadę modulacji dwuwstęgowej (DSB-SC, AM) jest nieekonomiczne wykorzystanie kanału transmisyjnego spowodowane tym, że informacja jest przenoszona za pomocą dwóch, o identycznym kształcie, wstęg bocznych: górnej i dolnej. Wady tej nie posiada sygnał modulacji jednowstęgowej, składający się tylko z jednej ze wstęg bocznych.
Udowodnimy, że sygnał jednowstęgowej modulacji amplitudy bez sygnału nośnego (SSB-SC - Single Sideband - Suppressed Carrier) ma następującą postać:
- sygnał górnowstęgowy
^sSB-sc^t) s kAQx(t) cos a)Qt - kAQx(t) sin <i>0t (1.2.20a)
- sygnał dolnowstęgowy
^SSB-SC"^ * kA0x(t) cos a)Qt «■ kAQx(t) sin c*>ot (1.2.20b)
W dowodzie wyznaczymy widmo sygnałów (1.2.20).
Na rysunku 1.9a przedstawiono przebieg sygnału SSB-SC dla sygnału modulującego x(t) = l/(l+t2), x(t) « t/(l+t2).
Widmo gęstości mocy sygnałów (1.2.20) znajdziemy przy założeniu, że sygnał modulujący jest stacjonarnym procesem losowym o znanym widmie gęstości mocy Rx(r) —^ Sx(»); rozpatrzymy bliżej tylko sygnał górnowstęgowy (1.2.20a), dla sygnału dolnowstęgowego (1.2.20P) rozważania przebiegają w taki sam sposób. W rachunkach korzystać będziemy przede wszystkim z zależności zawartych w dodatku 0: Przekształcenie Hilberta. Obliczamy najpierw funkcję korelacji własnej (korzystamy z właściwości (D-7b),
(0-9) i (0-10) sygnału w kwadraturze oraz z tożsamości trygonometrycznych)