img067

67

Składa się ono z prążków rozmieszczonych wokół częstotliwości nośnej oj_q z krokiem a>_m; prążki o częstotliwościach symetrycznych o)_Q — nc*>_m są symetryczne*

Moc sygnału modulacji tonowej na mocy właściwości (1.2.56c) wynosi

co potwierdza ogólną zależność (1.2.38).

Z zależności (1.2.58) wynika, że widmo gęstości mocy sygnału tonowej modulacji kąta jest teoretycznie nieskończenie szerokie. W praktyce nie

jest tak źle, gdyż okazuje się, że poziom składowych widma z dala od czę-

stotliwości nośnej jest pomijalnie mały. Wynika to stąd, że funkcje Bes-sela przy ustalonej wartości swego argumentu monotonicznie zanikają wraz

ze wzrostem rzędu - powyżej pewnego rzędu progowego n . Przykładowo dla

wobec tego założyć, że widmo sygnału SM tworzą tylko te prążki, których wysokość przekracza pewien ustalony poziom

^Aol^Jnl^A«PSM>l>^£'

Ponieważ e' przyjmuje się zazwyczaj z przedziału ee [0,01A_o;0,lA_o], to za istotne uznajemy tylko te prążki ct>₀ ^oał^, n<n^#, dla których spełniony jest warunek

^,3n^UtP®M^{),> £} •    ^{6 6} [0,01;* 0,1]

Powyższy sposób postępowania zilustrowany jest na rysunku 1.17.

Okazuje się, że poziom odcięcia e = 0,01 jest zbyt głęboki, a.C = 0,1 za płytki, w praktyce przyjmuje się wartość pośrednią e = 0,05. Niech N(A^j_m) oznacza teraz liczbę prążków istotnych według kryterium e * 0,05, rys. 1.17. Wtedy szacunkowa szerokość widma sygnału SM wynosi

,1.2.59)

W_4m = 2N(A<_P#m)_Wbi

♦Jest to prawdą tylko dla dużych częstotliwości nośnych w (stosowanych w praktyce). W przeciwnym przypadku części składowe widma (1.2.58), skupione wokół częstotliwości —w , nakładają się na siebie psując symetrię.