50
Ry*. 12. Strefy zgazowunl* w osadnicy: 1 - podmuch, 2 - stref* tui* 1*. 3 - stref* epsŁsnl*, U - «tre-f* redukcji, 5 * stref* lusunii,
6 - przestrzeń podsklepieniov*,
7 - fni, 8 - zuzel
Rys. 13. Krzywe równowttfl reek-*J1 Boudounrds
Skład otrzymanego gazu czadnie owego jeBt regulowcny głównie udziałem reakcji c (reakcji Boudouarda), według której jest redukowany dwutlenek węgla z reakcji a i b. Krzywę równowagi reakcji Boudouarda przedstawio-no na rysunku 13. Z przebiegu krzywej równowagi wynika, te tlenek węgla nożna uzyskać dopiero w temperaturze powyfcej 500°C. Całkowita redukcja CC>2 do CO jest możliwa w temperaturze powyżej 950°C. Dlatego też w strefie redukcji musi panować odpowiednio wysoka teaperatura i atęd ograniczony udział reakcji b rozkładu pary wodnej. Jeżeli w czadnicy zachodzę tylko reakcje a i c, to wónczae otrzymuje elę gaz cza dnie cwry suchy (powietrzny ).
* przypadku przebiegu wszystkich trzech reakcji a, b i c - otrzymuje eię gaz półwodny. Gaz wodny powstaje w zasadzie w wyniku reakcji b i c. Ponieważ obie eę eodotermiczne, otrzymywanie gazu wodnego przebiega w dwóch etepech:
1' nagrzewanie czadniej - dmuch goręcy, polega na wdmuchiwaniu do czadnicy powietrza. Paliwo etełe (koks) apele się, temperatura w czad-nioy wzrasta, speliny oćnrcmedza aię do atmosfery,
?) okres dmuchu zimnego - przez czadnicę przepuszcza eię parę wodnę , i pc*sta>> gaz odprowadza 8ię do zbiornika. Udziały reakcji 8, b i c rnein* przedstawić na trójkącie Gibbaa (rys. 14). Wierzchołki trójkęta oznaczęję 1002 danej reakcji. Ka bokach trójkgta można odczytać procentowy udziel poszczególnych reakcji, e nie procent ot ę zawartość składników.