IMG065

65

65

siarka popiołu

siarka nieorganiczna

siarka

siarczanowa

o^a

³S0.

siarka palna

siarka

całkowita

siarka organiczna

siarka

pirytowa

_sa

³pir.

aiarka tioeterowa „a

t.et

8iarka tiofenowa

Istnieje wiele metod oznaczania zawartości siarki całkowitej, najczęściej stosowane metody:

1)    metoda Seuthego, polegająca na spaleniu próbki paliwa w strumieniu tlenu i oznaczeniu ilości powstałego SO^,

2)    metoda Eschki, polegajęos na spaleniu 1 g węgla zmieszanego z 4 g mieszaniny Eschki (2 części MgO + 1 część Na^CO^) w temperaturze S25°C w cięgu 2,5 godz. Spalanie węgla w środowisku alkalicznym ma na celu i-lościowe zwięzania utworzonego SOg i SO^ na siarczyny i siarczany. Pozostałość po spaleniu przenosi się do zlewki, tygiel przemywa goręcę wodę destylowanę (ok. 100 ml), następnie utlenia się siarczyny na siarczany i rozpuszcza nlerozłożone części atonu kwasem solnym stężonym. Roztwór zagotowuje aię, sęczy i przemywa. Po oziębieniu, zobojętnieniu i dodaniu odpowiedniej ilości kwasu solnego roztwór podgrzewa aię do wrzenia i za pooocę goręcego 10& roztworu chlorku baru wytręca aię osad siarczanu baru BaSO^. Osad ten przemywa aię goręcę wodę do zaniku reakcji na chlor, następnie a uszy i wypraża. Z stasy otrzymanego BaSO^ oblicza się zawartość siarki całkowitej w próbce analitycznej paliwa według następujęcego wzoru:

S* . ^a r    10051

gdzie: m - masa próbki paliwa, g, a - masa BaSO^, g,

0,1373 - równoważnik zamiany BaSO^ na S.

Metodę Langbelna dla oznaczania siarki palnej omówiono przy oznaczaniu ciepła spalania paliw stałych w kalorymetrse.