img069

69

Pomiar kalorymetryczny składa się z trzech okresów*

1)    okresu początkowego I, w którym wykonuje się odczyt zerowy i 5 odczytów początkowych w odstępie 1 min. Hastepnie próbkę badanego paliwa zapala sie za pomocy urządzenia zapłonowego (H) (rys. 21), a na rysunku 22 punkt Z,

2)    okresu głównego II, charakteryzującego sie dużym przyrostem temperatury w stosunkowo krótkim czasie,

3)    okresu końcowego HI, od pierwszego spadku temperatury do końca pomiaru trwającego 5 minut.

Znając z pomiaru przyrost temperatury At w kalorymetrze, ciepło spalania Q® oblicza sie następująco*

K (At + ff) - (q- + ą₉ + q-a)

«o ■ -r^J—¹—^Ł < w/kg

gdzie* K - wartość cieplna kalorymetru, J/°C,

At - przyrost temperatury okresu głównego, °C,

6 - poprawka na promieniowanie, q₁ - ciepło ze spalania drucika, J/g,

q₂ - ciepło tworzenia się kwasu azotowego (reakcja egzotermiczna), .q₃ - ciepło tworzenia sie kwasu siarkowego (reakcja egzotermiczna),

m - masa próbki, g.

Ilość powstałych kwasów HNO^ i HgSO^ oznacza się przez miareczkowanie. W celu oznaczenia poprawki na ciepło tworzenia sie kwasów po zakończonym pomiarze przenosi sie ilościowo do zlewki pozostałość cieczy z dna korpusu bomby kalorymetrycznej, dokładnie wypłukuje wodą destylowane elektrody i tygielek, Hastępnie ciecz doprowadza sie do wrzenia, celem uwolnienia jej od dwutlenku węgla. Po ostudzeniu roztwór miareczkuje sie 0,1 n roztworem wodorotlenku baru Ba(0H)₂ w obecności fenolfta-lelny•

Zawarte w roztworze kwasy azotowy i siarkowy przechodzą w azotan 1 siarczan baru

2 Be(0H)₂ + HgSO^ + 2 HHO-j— ł BaS0₄ + Ba(N0₃)₂ + 4 HgO

Hastąpnie do roztworu dodaje sie 20 ml 0,1 n węglanu sodu HagCO^ i podgrzewa do wrzenia celem wytrącenia grubokrystalicznego osadu BaCO^

Sa₂C0₃ ♦ Ba(H0₃)₂ « \ BaC0₃ + 2 HaH0₃

Osad odsącza się, przemywa gorącą wodą destylowaną, a przesącz miareczkują 0,1 n HC1 w obecności czerwieni metylowej (nie zwracając uwagi na zmianę barwy fenolftaleiny).