img134

3. POMIARY WYSOKOŚCIOWE

5.1. wiasoilO&ci 773Tęnn?

Obok pomiarów sytuacyjnych (poziomych) drugim zasadniczym działem pomiarów geodezyjnych są zdjęoia wysokościowe, czyli tzw. niwclaoja, której zadaniem jest wyznaczanie odległości punktów powierzchni terenu lub obiektów od przyjętego poziomi odniosionla. Zdjęcia wysokościowe i poziome nawzajem się uzupełniają, ponieważ w celu jednoznacznego określenia położenia punktu na fizycznej powierzchni trzeba określić trzy współrzędne ,

TC pracach geodezyjnych określamy zwykle wzniesienia punktów ponad poziom mórz (geoidę zerową), czyli tzw. wysokości bezwzględne» TC Polsce przyjęto za "punkt zerowy" średni poziom morza w Kronsztadzie, .bo nawiązania pomiarów Yjyookościowych do poziomu nerza służą zakładane na obszarze kraju osnowy wysokościowe różnych rodzajów, klas i rzędów, których punkty są odpowiednio oznaczono i utrwalone oraz mają dokładnie określoną wysokość H ponad przyjętym w niwelacji państwowej pozlonen morza. Jeżeli nie ma znaków wysokości niwelacji państwowej do nawiązania pomiarów, można obrać tymczasowy poziom odniesienia, określony w przybliżaniu na podstawię wybranych punktów wysokośoląwych mapy topograficznej, zidentyfikowanych w terenie, stosuje się również przybliżony poziom odniesienia, ustalony za pomocą niwelacji baromctrycznej. W pewnyoh przypadkuoh, cp. przy budowie pojedynczych obiektów, iaośu wystarczyć określeniu wysokości względnej w stosunku do dowolnie przyjętego poziomu oćniosicnia.

Rozróżniamy wysokości dodatnie (powyżej poziomu morza) i ujemne (poniżej pczicmi morzą na obszarach depresji, np. na Żuławach Wiślanych oraz w kopalniach).

Wysokości H punktów, przy kierunku pomiaru od punktu n do n + 1, wyznaczamy na podstawię pomiaru różnic wysokości

^Ah = ³n.1 “ ^Hn

óh przybiera jadną z trzech wartości (i'y&. 139)5

(83)