5.1. WIADOMOŚCI WSTęfttB
Otok poEiaiów sytuacyjnych (poziomych) drugim zasadniczym działem pomiarów geodezyjnych są sdjęoia ?/ysckościowe, czyli taw. niwclaoja, której zadaniem jest wyznaczanie odległości punktów powierzchni terenu lub obiektów od przyjętego poziomu odnio sienią, Zdjęcia wysokościowe i poziomo nawzajem się uzupełniają, ponieważ w celu jednoznacznego określenia położenia punktu na fizycznej powierzchni trzeba określić trzy współrzędne ,
77 pracach geodezyjnych określamy zwykle wzniesienia punktów ponad poziom :nórz (gsoidę zerową) , czyli tzw. wysokości bezwzględne. 7t Polsce przyjęto za "punkt 201077" średni poziom morza w Kronsztadzie. Do nawiązania pomiarów wysokościowych do pczionu nerza dużą 2akładsne nu obszarze kraju osnowy wysokościowe różnych rodzaj6*7, klas i rzędów, których punkty są odpowiednio oznaczono i utrwalone oraz mają dokładnie określoną wysokość H ponad przyjętym w niwelacji państwowej poziomem morza. Jeżeli nie ma znaków wysokości niwelacji państwowej do nawiązania pomiarów, rnożDa obrać tymczasowy poziom odniesienia, określony w przybliżeniu na podstawie wybranych punktów wysokościowych mapy topograficznej, zidentyfikowanych w terenie. Stosuje się również przybliżony poziom odniesienia, ustalony za pomocą niwelacji barornotrycznej. W pewnych przypadkach, cp. przy budowie pojedynczych obiektów, może wystarczyć określenia wysokości względnoj w stosunku do dowolnie przyjętogo poziomu odniesienia.
Rozróżniamy wysokości dodatnie (powyżej poziomu morza) i ujemne (poniżej pczionu morzą od obszarach depresji, np. na Żuławach Wiślanych oras w kopalniach).
Wysokości B punktów, przy kierunku pomiaru od punktu n do n +■ 1t wyznaczamy na podstawię pomiaru różnic wysokości
Ah = Hn+1 ” an
Ab przybiera jedną z trzech wartości (x7s. 159) i
(65)