img156

156

Jeżeli zgodnie ze wzorem (87) wartość odczytu łaty wstecz O_w będziemy traktować zawsze jako dodatnią, a wartość odczytu z łaty w przód O jako zawsze ujemną, to algebraiczne dodacie tych-.wartości określa znak przyrostu współrzędnych. Powyższą zasadę stosuje 3ię również dla przypadków uwidocznionych na rysunkach 169 1 170» pamiętając, Ae odczyt z łaty ustawionej odwrotnie niż na powierzchni (rys. 168) ma znak przeciwny. Odczyty z tak ustawionych łat zapisujemy w formularzu bądź z oznaczeniem znaku minus, bądź że znakiem "w" (łata wisząca).

/ s/s/s/ss/s/s/S/ss s

**ab

£

-J-

sss

7~y 7 / 77 >• 7777    77 / 7* y7-?vy~?

378. 170

Wyznaczenie wysokości poozozególnych puakeów określa ■ się juź“ tylko na drodze rachunkowej przy znanych różnioach wysokości uzyskanych z pomiarów niwelacyjnych, I tak wysokość punktu B przy założeniu znajomości wysokości punktu A będzie:

- dla sytuacji przedstawionej na rysunku 168

Es = H_A ♦ (0_T - o_p) * H_a ♦ 4h_AB

-    dla sytuacji przedstawionej na rysunku 169

S_B " h_b ♦ <o_B ♦ 0_p) . h_a , ih_iB    (90)

-    dla sytuacji przedstawionej na rysunku 170

% * ^Z1 * <-°v - V ⁼ ~^Ah»B

Różnice wysokości punktów A i B można również -wyznaczyć ustawiając niweletor na jednym z tych punktów, np. A lub przed-punktem A . na zewnątrz odcinka AB (sys.171)* pierwszym przypadku mierzymy taśmą lub łatą wysokość CL^ osi celowej nad punktem A (tzw. wysokość instrumentu), w drugim -odczytujemy na łacie w punkcie A odczyty ‘ °dA' Następnie odczytujemy na łacie w punkcie B odczyt °pB* Na podstawie tych war-