img179

179

179

(113)

flyeokość punktu C obliczamy dwukrotnie ®c ^{c h}a ^{+ Ł}a *

< = % ♦ i* ♦ H

1 przyjmujemy wartość średnią,

Zamiast sposobu przedstawionego na rysunku 190, możno również stosować prr-ostrzenne wcięcie w przód z ustalonej dowolnie bazy AB.

4.3. TaCHIIaSTRIś 4,3*1* Zasady ogólna

Metoda pomiarów tachimefcrycżsych polega ca szybkim określaniu wysokości i sytuacji punktów terenu (tcchinietria - szybki pomiar),

W celu przedstawienia zasady pomiaru tacbimetrycznego rozpatrzmy określenie położenia punktu w trójwymiarowym układzie za pcaocu .'/spólrzęd-nych biegunowych (rys* 191)* Nałóżmy, ż« w trójwy.aiur o wyxa układzie oś CZ jest skierowana do góry i pokrywa się z kierunkiem pienu, wówczas płaszczyzna Oxy zajmie położenie poziome* Aby w takim układzie wyznaczyć peło-

■żenig dowolnego punktu P v; przestrzeni, .wystarczy pomierzyćt 1) kąt poziomy £ , zawarty pomiędzy płaszczyzny pionową przechodzącą przez oś x i płaszczyznę pionową przechodzącą prnez punkt 2) kąt poc ty lenia ot, jaki Worzy prostu PO z płaszczyzną p ozimą Gacy, 3) odległość v punktu P od początku układu. Odległość tę itay.yw5i-T:y promieniem wodzącym. Trzy liczby (a, /ł, r) nazywamy współrzęd-nysi b ic gn nowyn i.

Pomiarzcne trzy wielkości pozwolą cc- • liczyć rzut CP' = d odcinka CP na plr.&?. =zy?.r.ę poziomą Cjqy i cdl*^łość t. = i³?' punktu P ca tej płaszczyzny'. Ewie liczby (/)> d) są współrzędnymi biegunowymi punktu P' na poziomej $>łaszcsyżnJe , a trzecia ii-jsba (z) okrcśl>i położenie (wysokość) punktu i¹ azolędsm poziomej płaszczyzny od-nie aionia,

S ^02aSle pomiarów toćhimetrycsnych mierzymy bezpośrednio, za pomocą teodolitu (tachistótru) dsu kąty ot i $ , a trzecią wielkość r wyznaczamy sh pomocą urządzenia dalmierze go znajdującego się v; lunecie.

Kąt ct jest kątem pionowym dioraorsya do punktu P ze stanowiska t.ichins-trycznego, zaś kąt 0 jest kątem kiorunkov;yŁ'. do punktu P określanym w te-