zdiagnozowane fałszywie, a przy uwzględnieniu prawdopodobieństw apriorycznych nawet jeszcze więcej. Różnicowanie jednowymiarowe jest więc wyraźnie gorsze od wielowymiarowego.
Obliczając następnie niezbędności wszystkich czterech cech otrzymamy w wyniku:
(/, = 0,322. U2 = 0,697. Uy = 0,802, t/4 = 0.543,
oraz na odpowiadające im wartości F:
F, = 4,04, F2 = 10,7, Fy = 13,1, F4 = 7,64.
Wartość krytyczna odczytana z tablic rozkładu F Snedccora wynosi tu /^ó.o.os = 4.23. Okazuje się zatem, że cechy: waga noworodka (y2). czas trwania ciąży (y3) i stopień zażółccnia (y4) nie są redundancyjne. Odnośnie do wieku matki (y,) nie można odrzucić hipotezy o redundancyjności na poziomie a = 5%. Wypowiedź odnosząca się do wagi noworodka jest szczególnie interesująca, gdyż cecha ta z jednowymiarowego punktu widzenia jest prawie bezwartościowa.
Jeśli w kolejnych krokach redukcyjnych eliminowana będzie za każdym razem cecha o najmniejszej niezbędności, to najpierw znika y\, potem y4, a następnie y2. Po eliminacji cechy y] mamy następujące niezbędności:
U2 = 0.547, Uy = 0,561, UA = 0,481,
po eliminacji cechy y4 otrzymujemy niezbędności
U2 = 0.206, U3 = 0.589,
a po eliminacji cechy y2 otrzymujemy
Uy = 0,384.
Analiza przykładu pokazuje zatem, że z odpadnięciem wieku matki również i czas trwania ciąży silnie traci na znaczeniu i że ze skreśleniem stopnia zażółccnia występuje znaczna strata w dyskryminacji odnośnie do wagi noworodka. Na takich właśnie zmianach niezbędności można rozpoznać wzajemne zależności między poszczególnymi cechami.
216