IMG223

223

Prędkość ta (n^) nazywa się prędkością synchroniczna. Wirujące pole stojana przecinając uzwojenia wirnika indukuje w nich eiłę elektromotoryczna o częstotliwości ■ s « Poślizg s Jest określony zależnością (19.2), pod wpływem której w wirniku płynie prąd. Na uzwojenia wirnika zaczyna ja więc działać siły wytwarzające moment obrotowy. Gdyby wirnik silnika asynchronicznego wirował z prędkością n.,, to Jego uzwojenia byłyby nieruchome względem wirującego pola stojana. W takio przypadku w wirniku nie będzie się indukowała siła elektromotoryczna, nie popłynie więc w Jego uzwojeniach prąd, a co za tym idzie moment M ■ 0. Natomiast gdy wirnik wiruje z prędkością n różna od prędkości synchronicznej n₁ (a więc z prędkością asynchroniczna), moment silnika Jest róźray od zera. Dlatego też silnik ten nazywa się asynchronicznym.

19.2.3. Charakterystyki silnika asynchronicznego

Najważniejsza charakterystyka silnika asynchronicznego Jest charakterystyka mechaniczna M ■ f(n). Analitycznie wygodniej Jest wyrazić Ja nie w funkcji prędkości obrotowej n, lecz w zależności od poślizgu s określonego w następujący sposób:

8 »

(19.2)

gdzie: n^ - prędkość pola wirującego stojana (prędkość synchroniczna), n - prędkość wirnika.

Poślizg a Jest podawany też czasem w procentach: s^ ■ a . 100. Z zależności (19.2) wynika, że prędkość obrotowa n Jest równa

n » n., (1 - s)    (19.3)

Przebieg charakterystyki U ■ f(s) (rys. 19.3) Jest określony w przybliżeniu wzorem Klossa

gdzie 1 -r moment krytyczny (maksymalny),

Bjj - poślizg krytyczny odpowiadający momentowi kry tycznemu.

Moment maksymalny silnika    nosi też nazwę momentu utyku. Moment

rozwijany w chwili załączenia do sieci nieobracajacego się silnika, a więc dla s ■ 1 (n ■ o) nazywamy momentem rozruchowym M_r. Część charakterystyki U ■ f(s) Ctl » f(n)J w zakresie poślizgu s e (O, s_k) ^prędkości n € (n_k, n^)]] jest częścią stabilna charakterystyki mechanicznej i tylko ona będzie zdejmowana na drodze pomiarowej. Pozostał.!