img227

22?

skąd

100 - /3 = | • a

(13<6)

oraz

r³

Jeżeli w figurach nawiązania kąty aio, wynoszą od kilku do kilkunastu stopni, do rozwiązania trójkątów zaleoa eię stosowanie wzorów coai-nusów lub tangensów. Jeśli już znamy wszystkie kąty trójkątów nawiązania, możemy dwoma drogami obliczyć współrzędne plonów oraz punktów 1 i II na zasadzie obliczeń stosowanych w ciągach poligonowych.

b) Metoda Poza

Metoda nawiązania Fosa, odmiennie od metody Ueissbacha, jest metodą opartą aa pomiarze długości i może być stosowana tylko na orientowanym poziomie kopalni. Uatcniast na powierzchni wyznacza się współrzędne plonów P₁ i Pj ® sposób najwygodniejszy, a nawet metodą tfeissbacha,

Typową figurę nawiązania metodą Foxa przedstawia rysunek 243 w rzucie poziomym orientowanego poziomu, i) pobliżu prostej wyznaczonej przez linię pionów stablliBuje się punkty I i II tak, by wyznaczona przez nie prosta była do poprzedniej prawie równoległa. Przez punkty I.i II prze

j

3ys. 24-3

ciąga się sznur lub przetycsa się teodolitem, do niej Ustawis się ekierkę pod kątom prośtyn do stall tak, jak to pokazano na rysunku 243, w aieznaczoej odległości od plonów. Skale te oraz przyłożone do uich prostopadle podziałki pozwalają wyznaczyć miejsce spoczynków pionów oraz określić wartości ich położenia przez odczytanie odcinków c^, c-, orez f i c. ?o dokonaniu pomiaru ruletką odcinków a, b i d, obliczany lckal-.¹ współrzędne plonów P* i ^ w układzie wapóirzęanyoh z osią y-ćw, leżąc-.