NDIGDRUK00793130

13

odkryć: jeżeli bowiem nalejemy do takiego wina kilka kropel rosczynii saletrami srebra, wino staje się czerw o -no-brunatne, a w koncu czarne. Włożona blaszka srebrna '"czernieje

Ponieważ stare wina byw ają pospolicie barwy ciem-niejszejs jak młode, przeto ostatnie zabarwiają: palonym -cukrem, paloną skrobią ziemniaczaną i później za stare sprzedają.— Aby słabemu winu nadać mocy, mięs-zają je z wyskokiem, lub gorzałką. W krótkim czasie po uskutc-cznionein pomieszaniu, sam smak rozpozna oszukańslwo, później atoli jest 10 prawne niepodobieństwem.

W którymby czasie gorzałka była wynalezioną, nie da się z pewnością powiedzieć; to wszak/.e wiemy, iż Rzymianie i Grecy, nie znali sposobu oddzielania wwskolu z napojów tenże zawierających; jak równic me wiedzieli o możności otrzymywania go z islót podlegających ki śnieniu. Wynalazek otrzymywania wyskoku przez, odkiaplanie, miał miejsde na wschodzie; a powszechnie sądzą, iż Europejczycy wyuczyli sip go od Arabów. W wieku XII Abul Kases wynalazł przyrząd destylacyjny, za pomocą którego wyskok z wina oddzielić potrafił. Otrzymany tyin sposobem płyn nazy wano Ylnum ustum. Arnoldus de Villa no\a

*) Jeżeli siarka użyta w wspomnionymjcelu była nieczysta, lecz jak zwykle zawierała arszenik, antymon, lub łiizmul, wletly istoty te udzielają się także wina. Płyn probierski tlalnie-manna wykryje icli obecność. L tak z, arszenikieni daje osad żółty oranźowy, z antynionem złoto-żólly. 7 wina zaś zawierającego w sobie bizmut, wszyslkie objfc isłoly strącają sifj rosczYneimpolażu, osad wysyca się kw.tkem saletrowym, a z tego wydziela snj nredokwas łiizmutu przez wodą destylowaną.