A - 100, B - 150, C - 250
Jeżeli iiie wszyscy wierzyciele otrzymają należną im część, wówczas mamy do czynienia z nieprawidłową likwidacją spadku i w jej ramach można odróżnić dwa odrębne przypadki:
1. spadkobierca spłacił tylko niektóre długi, bo nie wiedział o istnieniu pozostałych -> ponosi wtedy odpowiedzialność za niespłacone długi tylko do wysokości różnicy pomiędzy wartością ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku a wartością świadczeń spełnionych na zaspokojenie długów które spłacił.
Przykład
wartość aktywów - 500 A - 200 zapłacił całość
okazało się że nie widział o wierzytelności B - 300 i C - 500 Razem: 800
(500 - 200)/800 = 300/800 = 3/8 -> taką część wierzytelności otrzymają B i C
2. jeżeli spadkobierca spłacił tylko niektóre długi chociaż wiedział o istnieniu pozostałych -> ponosi odpowiedzialność za długi ponad wartość stanu czynnego spadku, ale tyiko do takiej wysokości w jakiej byłby obowiązany je zaspokoić, gdyby spłacał należycie wszystkie długi
Przykład
wartość aktywów - 500 A - 200 zapłacił całość
okazało się że były jeszcze wierzytelności B - 150 i C - 250 Razem: 400
aktywa pozostałe - 500 - 200 = 300 -> 100 będzie musiał dopłacić „z własnej kieszeni”
Zgodnie z art. 1033 k.c. odpowiedzialność spadkobiercy z tytułu zapisów i poleceń zawsze ogranicza się do wartości stanu czynnego spadku.
Jeżeli do działu spadku jeden ze spadkobierców spłacił długi w całości, może żądać od pozostałych zwrotu odpowiednich przypadających na nich części. Wysokość tych części musi odpowiadać wielkości udziału każdego ze spadkobierców.
Spadkobiercy mogą umówić się między sobą który będzie spłacał określone długi, ale tego rodzaju postanowienie będzie skuteczne tylko między nimi. Wierzyciel będzie mógł żądać według swego uznania na zasadach solidarności od wszystkich, wybranych lub tylko od jednego ze spadkobierców.
Każdy spadkobierca będzie ponosił wobec pozostałych odpowiedzialność za to, że określeni wierzyciele nie będą żądać od pozostałych spadkobierców zaspokojenia swoich wierzytelności.