192 Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki
szajnćej. Zatem dla Q > > I charakterystykę częstotliwościowa w pobliżu rezonansu, opierając Się na wyrażeniach (24.20) i (24.21), można zapisać w postaci:
(24.22)
Kolejnym parametrem charakteryzującym obwód rezonansowy jest pasmo częstotliwości - B:
(24.23)
określone jako zakres częstotliwości, dla których zachodzi warunek (rys. 24.3):
(24.24)
Rys. 243. Przykładowa krzywa rezonansowa
Jednym z podstawowych zastosowań obwodów rezonansowych jest ich wykorzystanie jako filtry. Właściwości filtracyjne obwodu rezonansowego polegają na znacznym wzroście amplitudy napięcia wyjściowego dla częstotliwości napięcia wymuszającego, leżących w zakresie pasma częstotliwości B. Niestety, pojedynczy układ rezonansowy charakteryzuje się zbyt wolnym spadkiem napięcia wyjściowego na krawędziach pasma B, co zilustrowano na rysunku 24.3. Znacznie lepsze charakterystyki w tym względzie mają sprzężone obwody rezonansowe, w których drgania istniejące
iv jednym obwodzie wpływają na zachowanie się drugiego obwodu. W zależności od rodzaju elementu sprzęgającego wyróżniamy różne typy sprzężenia.
Rys. 24.4. Dwa układy rezonansowe sprzężone pojcmnośclowo
W ćwiczeniu badany jest układ dwóch obwodów rezonansowych sprzężonych pojemnościowe. Schemat takiego układu przedstawiono na rysunku 24.4. Są to dwa układy rezonansowe, o tych samych elementach R, L, C, sprzężone kondensatorem Ce
Rys. 24.5. Krzywe rezonansowe dla różnych wartości sprzężeń
W zależności od wielkości tzw. parametru sprzężenia x zdefiniowanego jako:
B
(24.25)
wyróżniamy następujące przypadki:
• jeżeli *<l/g - sprzężenie podkrytyczne, na wykresie krzywej rezonan
sowej występuje jeden punkt ekstremalny dla x =
dla X = Xt, ~VQ ~ sprzężenie krytyczne, jeden punkt ekstremalny na krzywej rezonansowej [