IMGW63

Rys. 6.16. Struktura anionu TCNQ

Rys. 6.15. Liniowe uporządkowanie molekuł

tecncyjsno-p-chinotfimecanu <TCNQ) wzdhi2

wyróżnionej uii

Niskowymiarowe przewodniki organiczne znajdują zastosowanie między innymi jako kondensatory, diody, baterie i akumulatory, elementy pamięci, sensory chemiczne, przetworniki (energii słonecznej na elektryczną) oraz jako ośrodki do optycznego zapisu informacji [24].

Inna grupą niskowymiarowych przewodników organicznych są ferromagnetyki organiczne. Mogą nimi być tylko molekuły o tripletowym lub wyższym stanie podstawowym. W związku z tym, liczba ewentualnych ferromagnetyków organicznych jest bardzo mała.

Za stabilizację uporządkowania ferromagnetycznego w ferromagnetycznym materiale molekularnym są odpowiedzialne oddziaływania stanów triplctowych naprzemiennie uporządkowanych aniono- i kationorodnikowych. Przykładem takiego ferromagnetyka organicznego jest układ: Fe(Cs(CHs)2)(TCNQ), gdzie Fe(Cs(CHs)2) jest dekamctylofcrrocenem; oznaczenie skrótowe DMeFc.

W T=4,2 K namagnesowanie w stanie nasycenia wynosi 1,6 ■ 10* emu - G- mor, a temperatura Curie T_f = 16 K. Układ ten krystalizuje w układzie rombowym z kolumnami równoległymi do osi a kryształu, zbudowanymi z naprzemiennie ułożonych rodników (DMeFc)’ i (TCNQ)\ Właściwości tego układu dla T > 16 K opisuje model Hc-isenberga z ferromagnetyczną całką wymiany J - 27,4 K.

Pomiary namagnesowania w funkcji przyłożonego poła magnetycznego przedstawiają pętlę histerezy (rys. 6.17). W miarę obniżania się temperatury obserwuje się wzrost wartości koercji. która rośnie z 2,4 kA • m'¹ (T = 4,7 K) do 80 kA • nr (T = = 2,0 K). W ostatnich latach opracowano magnesy molekularne typu TDA&C*. które cbarakteiyzują się temperaturą Curie 14 K i namagnesowaniem 1.1 emu • g'¹.