Pomysł podsłuchu wymyślony przez służbę bezpieczeństwa Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Układ prosty w
budowie i łatwy w wykonaniu.
Projekt niczym z powieści "Rok 1984" George Orwell. I pomyśleć, że pomysł podsłuchu przez kaloryfery wykorzystywała enerdowska służba bezpieczeństwa Stasi. Zorganizowany przez Stasi wewnętrzny aparat represji opierał się przede wszystkim na niesłychanie rozbudowanej siatce agentów-informatorów. Często donosy składali na siebie bliscy krewni, sąsiedzi, dozorcy kamienic, a nawet rodzina, w niektórych przypadkach biorąc za to wynagrodzenie. Tak więc obok podsłuchiwania konstruowanie urządzeń podsłuchujących stało się koniecznością. W dniu formalnego połączenia obydwu państw niemieckich (3 października 1990) z 17 milionów obywateli NRD oblicza się, że ok. 173 tys. było podobno zarejestrowanymi konfidentami Stasi. Wraz z upadkiem muru berlińskiego Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego Ministerium fur Staatssicher-heit zostało rozwiązane w listopadzie 1989 r. Niewielka część oficerów i urzędników Stasi stanęła przed sądem, ale po kilku zaledwie indywidualnych procesach funkcjonariuszy wyższego szczebla Trybunał Konstytucyjny Niemiec orzekł 23 maja 1995, że byli pracownicy Stasi nie mogą być ścigani sądownie za działalność szpiegowską przeciwko zachodowi w okresie zimnej wojny.
Zasada działania układu wykorzystuje zjawisko przenoszenia drgań akustycznych przez metalowe części zbrojenia budynku, rur wodociągowych, czy rur ogrzewania centralnego. Nie zdajemy sobie sprawy jak grzejniki centralnego ogrzewania będące w naszych mieszkaniach mogą zdradzać to, o czym się mówi w mieszkaniu.
Konstrukcję układu możemy podzielić na następujące funkcjonalne bloki:
- mikrofonu (czujnika)
- przedwzmacniacza
- wzmacniacza
- słuchawek lub głośnika - źródła zasilania
Na rys.1 przedstawiony został schemat ideowy całego urządzenia podsłuchowego, którego konstrukcję oparto o scalony wzmacniacz m.cz. typu LM386 (KA386) US1. Rys.2 przedstawia obudowy wzmacniacza LM386.
Przedwzmacniacz wykonany na dwóch tranzystorach T1 i T2 typu BC547. Jako przetwornik elektroakustyczny zastosowano popularny i względnie tani mikrofon pojemnościowy. Mikrofon pojemnościowy wraz z obudową ze styropianu lub gąbki izolacyjnej jest najważniejszą częścią urządzenia podsłuchowego.
Wyjście mikrofonu pojemnościowego zostało dołączone do bazy tranzystora poprzez kondensator C1 100nF, mikrofon zasilany jest poprzez rezystor R1 4k7. Między bazę tranzystora T1 a kolektor, włączony został kondensator C2 o pojemności 47p, emiter T1 dołączony został do masy układu. Rezystor R3 470k tworzy pętle sprzężenia zwrotnego łącząc ze sobą bazę T1 i emiter T2. Do kolektora T1 dołączona została bezpośrednio baza tranzystora T2, emiter T2 poprzez C3 100nF i R5 2k2 dołączony został do masy układu. Kolektor T2 poprzez rezystor R4 2k7 dołączony został do bieguna dodatniego zasilania i jednocześnie poprzez kondensator C4 i potencjometr PR1 na wejście wzmacniacza (pin3) LM386 US1. Układ LM386 pracuje w swej podstawowej konfiguracji wzmacniając sygnał akustyczny pochodzący z przedwzmacniacza. Wyjście wzmacniacza dołączone zostało poprzez kondensator C9 10uF do głośnika lub słuchawek.
Działanie układu
Sygnał akustyczny z mikrofonu, doprowadzony jest do bazy tranzystora T1 tworzącego razem z T2 układ przedwzmacniacza m.cz. Wzmocniony sy-
l, |
i |
I” |
r |
c* II , |
F |
-C"*-» | |
Cl Hf |
ił MF-Rł |
ist |
■ | ||||
_a_J4 |
T n |
J? [ T |
IN- YO,T IN-.: CAIN RYPASS flAIN | ||||
/ RJ | |||||||
i |
C* i_!l_ |
=o UttftF |
Rys. 1 Schemat układu podsłuchu
ŚCIŚLE TAJNE