k12

o funkcji ściany bocznej serca, natomiast z odprowadzenia aVF - o funkcji ściany dolnej serca.

W praktyce, w celu uzyskania sześciu odprowadzeń kończynowych używa się czterech elektrod umieszczonych na prawej ręce (RA - elektroda czerwona), lewej ręce (LA - elektroda żółta), lewej nodze (LL - elektroda zielona) i prawej nodze (RL - elektroda czarna). Przedstawiono to schematycznie na Ryc. 1.

Ryc. 1. Schemat odprowadzeń kończynowych.

Odprowadzenia przedsercowe

Odprowadzenia przedsercowe jednobiegunowe służą do rejestracji bezwzględnej wartości potencjału na powierzchni klatki piersiowej. Elektrodę obojętną stanowi połączenie elektrod kończynowych. Elektrody dodatnie mocuje się natomiast w sześciu punktach na przednio-bocznej powierzchni klatki piersiowej. Rutynowo stosujemy 6 elektrod: VI, V2, V3, V4, V5, V6. Trzy pierwsze, VI-V3, tradycyjne nazywamy odprowadzeniami „prawokomorowymi”, natomiast V4-V6 - lewokomorowymi przedsercowymi, choć z punktu widzenia nowoczesnej kardiologii nazewnictwo to nie jest do końca prawidłowe. Położenie elektrody dodatniej oraz możliwe części serca, o funkcji których możemy wnioskować na podstawie danego odprowadzenia, zestawiono w Tabeli 1.